Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder (spr.),, Sędzia WSA Arkadiusz Windak, Protokolant Aneta Kukla, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi T. B.- P. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Inspektora Sanitarnego z dnia [...] r. nr [...], II. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego na rzecz skarżącej T. B. - P. kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w S. decyzją Nr (...) z dnia (...)na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz § 8 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U. Nr 132, poz. 1115), utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w K. (...)r. nr (...)o braku podstaw do stwierdzenia T. B. - P. choroby zawodowej narządu głosu wymienionej w poz. 15 wykazu chorób zawodowych.
W uzasadnieniu decyzji organ przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
T. B. - P. została zbadana w kierunku choroby zawodowej w Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w K. i w dniu (...) roku otrzymała orzeczenie lekarskie nr (...)o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej w postaci przewlekłej choroby narządu głosu spowodowanej nadmiernym wysiłkiem głosowym, ujętej w pkt. 15 wykazu chorób zawodowych oraz na podstawie dochodzenia epidemiologicznego przeprowadzonego w zakładach pracy.
W uzasadnieniu orzeczenia lekarskiego o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej podniesiono, iż miejscem zatrudnienia, w którym wystąpiło narażenie zawodowe stanowiące przyczynę zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej była Szkoła Podstawowa nr(...)w K., gdzie T. B.-P. pracowała jako nauczyciel wychowania fizycznego od (...)roku z przerwą na urlopy wychowawcze w latach (...), urlopy bezpłatne trzymiesięczne w latach (...)roku oraz dwa urlopy zdrowotne w latach (...)-(...)łącznie 21 lat narażenia zawodowego. Od (...) roku prowadzi również zajęcia z wychowania do życia w rodzinie w wymiarze 4 godzin tygodniowo i była w czasie wykonywania zawodu narażona na nadmiemy wysiłek głosowy.
W ustaleniach klinicznych dotyczących choroby, w stosunku do której prowadzono postępowanie podniesiono, iż nie rozpoznano przewlekłej choroby narządu głosu spowodowanej nadmiernym wysiłkiem głosowym i rozpoznano przewlekły nieżyt błony śluzowej krtani, dysfonię hyperfunkcjonalną.
W uzasadnieniu orzeczenia o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej podniesiono również, iż w wyniku przeprowadzonych badań, po zapoznaniu się z dokumentacją z leczenia od 10 kwietnia 2000 roku lekarza zgłaszającego podejrzenie choroby zawodowej, z dokumentacją medyczną od 1992 roku lekarza rejonowego - rodzinnego oraz po zapoznaniu się z przebiegiem pracy zawodowej, nie znaleziono podstaw do rozpoznania choroby zawodowej narządu głosu. W wyniku przeprowadzonych badań laryngologicznego, foniatrycznego, video - stroboskopowego, nie stwierdzono zmian organicznych w krtani ujętych w pkt. 15 wykazu chorób zawodowych, tzn. nie stwierdzono guzków głosowych twardych, wtórnych zmian przerostowych fałdów głosowych, niedowładu mięśni przywodzących i napinających fałdy głosowe z niedomykalnością fonacyjną głośni i trwałą dysfonią. Przeprowadzona aktualnie ocena wydolności głosowej krtani metodą videostroboskopową wykazała, że fałdy głosowe są symetryczne, nieco obrzęknięte i przekrwione, prawidłowo ruchome przy fonacji i oddychaniu. Zwarcie fonacyjne pełne z okresowo występującą niewielką niedomykalnością w tylnej części głośni, drgania fałdów niejednakowe i nie jednoczasowe, przesunięcie brzeżne zachowane. Stwierdzone schorzenia krtani nie mają klinicznych cech choroby zawodowej narządu głosu. Praca w warunkach narażenia zawodowego na nadmierny wysiłek głosowy, bez rozpoznania klinicznego choroby ujętej w wykazie chorób zawodowych nie może być podstawą do rozpoznania choroby zawodowej narządu głosu.