Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak, Sędziowie Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj, Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Teresa Zauerman, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 września 2016 r. sprawy ze skargi J. W. na czynność Starosty Gryfińskiego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zwrotu nadpłaty za wydanie karty pojazdu I. stwierdza bezskuteczność czynności Starosty z dnia [...] r. nr [...] w części dotyczącej odmowy zwrotu nadpłaty za wydanie karty numer [...] pojazdu marki [...] numer rejestracyjny [...], II. uznaje obowiązek Starosty do dokonania zwrotu na rzecz skarżącego J. W. części opłaty w wysokości [...] złotych za wydanie karty pojazdu opisanej w punkcie I wyroku, III. zasądza od Starosty na rzecz skarżącego J. W. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
J. W. złożył w dniu 31 marca 2016 r., do Starostwa Powiatowego w G., wniosek o zwrot różnicy za wydanie karty pojazdu nr [...], dla samochodu marki [...] nr rejestracyjny [...], w kwocie [...] zł.
Pismem z dnia 4 kwietnia 2016 r. Naczelnik Wydziału Komunikacji i Transportu Starostwa Powiatowego w G., powołując się na uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 2 czerwca 2010 r., sygn. akt III CZP 37/10, odmówił uwzględnienia wniosku wskazując, że roszczenie o zwrot nadpłaty za wydanie karty pojazdu uległo przedawnieniu.
W dniu 14 kwietnia 2016 r. J. W. złożył w Starostwie Powiatowym w G. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa i dokonanie zwrotu kwoty [...] zł na jego rzecz. Powołując się na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia
4 lutego 2008 r., podjętą w sprawie I OPS 3/07 wskazał, że skierowanie do organu żądania zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu jest sprawą administracyjną, którą organ załatwia w drodze aktu lub czynności, na które przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
W dalszej części wezwania skarżący wskazał, że rozporządzenie, które stanowiło podstawę pobierania opłaty za wydanie karty pojazdu w wysokości [...] zł zostało uchylone z dniem 15 kwietnia 2006 r. rozporządzeniem Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 28 marca 2006 roku w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 59, poz. 421), w którego § 1 ust. 1 określono, że za wydanie karty pojazdu przy pierwszej rejestracji pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej organ rejestrujący pobiera opłatę w wysokości 75 zł. Wcześniej, wyrokiem z dnia
17 stycznia 2006 r., wydanym w sprawie o sygn. U 6/04 (OTK-A 2006/1/3), Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu z Konstytucją RP, określając jednocześnie datę utraty obowiązywania przepisu na dzień 1 maja 2006 r.
Biorąc pod uwagę aspekt upływu czasu od pobrania opłaty, J. W. wskazał, że przepisy prawa administracyjnego nie ustanawiają terminu przedawnienia żądania zwrotu pobranej bez podstawy prawnej części opłaty za kartę pojazdu. W uchwale z dnia 2 czerwca 2010 r., sygn. akt III CZP 37/10 LEX nr 578583 - na którą powołano się w piśmie Starosty - Sąd Najwyższy wskazał, iż bieg przedawnienia roszczeń o zwrot nienależnie pobranych opłat za kartę pojazdu, na podstawie rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r., rozpoczyna się od dnia spełnienia świadczenia, dotyczy roszczeń cywilnych. Dlatego zarzut przedawnienia, do którego odnosi się przytoczona uchwała, może być podnoszony i podlega rozstrzygnięciu w procesie cywilnym, którego przedmiot stanowi oparte na przepisach art. 405 i następnych k.c. żądanie zasądzenia kwot odpowiadających kwotom nienależnie pobranym za kartę pojazdu, w sytuacji, gdy organ administracji nie dokonał zwrotu nadpłaty (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 16 maja 2007, III CZP 35/07, OSNC 2008/7-8/72 oraz wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 lutego 2009 roku,