Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w przedmiocie zwrotu różnicy w opłatach czynszowych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Makowska /spr./ Sędziowie Sędzia NSA Iwona Tomaszewska Sędzia WSA Arkadiusz Windak Protokolant Katarzyna Skrzetuska-Gajos po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu różnicy w opłatach czynszowych I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Aresztu Śledczego z dnia [...], Nr [...]; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia niniejszego wyroku.

Inne orzeczenia o symbolu:
6219 Inne o symbolu podstawowym 621
Inne orzeczenia z hasłem:
Służba więzienna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/9

Funkcjonariusz Służby Więziennej R. K. w dniu 27 października 2006r. wystąpił do Dyrektora Aresztu Śledczego w C. z wnioskiem o "przyznanie i wypłacenie zwrotu różnicy w opłatach czynszowych a także wyrównanie za okres od 01.07.2001r." i powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 31 sierpnia 2006 r.(sygn. P6/06).

Decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Aresztu Śledczego w C.

- przyznał plut. R. K. zwrot różnicy w opłatach czynszowych w wysokości 149,40 zł miesięcznie wypłacane raz na kwartał począwszy od 1 października 2006r.,

- odmówił funkcjonariuszowi przyznania zwrotu różnicy w opłatach czynszowych za okres od 1 lipca 2001 r. do 30 września 2006 r.

Jako podstawę prawną powyższego rozstrzygnięcia wskazano w decyzji art. 31 ust. 1 pkt 4 i art. 95 ust. 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 z późn. zm.) oraz § 3 ust.2 i 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 21czerwca 2002 r. w sprawie wysokości czynszu najmu lokali mieszkalnych Służby Więziennej, opłat dodatkowych oraz zasad zwrotu różnicy w opłatach czynszowych (Dz. U. nr 99, poz. 897).

W uzasadnieniu decyzji organ powołał się na skutki wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 31 sierpnia 2006 r. sygn. P 6/06 stwierdzającego niezgodność § 3 ust. 1 wskazanego wyżej rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z art.95 ust. 2 ustawy o Służbie Więziennej. Organ zwrócił uwagę na to, że w uzasadnieniu tego wyroku Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że Minister Sprawiedliwości przekroczył delegację ustawową, przyznając w swoim rozporządzeniu prawo do zwrotu różnicy w opłatach czynszowych jedynie tym osobom, które są najemcami lokali mieszkalnych wchodzących w skład mieszkaniowego zasoby gminy lub innych jednostek samorządu terytorialnego oraz stanowiących własność Skarbu Państwa lub innych państwowych osób prawnych, niebędących w administracji jednostki organizacyjnej Służby Więziennej, pomijając jednocześnie m.in. najemców mieszkań prywatnych i lokali towarzystw budownictwa społecznego.

W ocenie organu I instancji, skoro wyrok Trybunału Konstytucyjnego zgodnie z art. 190 ust.3 Konstytucji RP wszedł w życie od dnia ogłoszenia tj. od dnia

14 września 2006r. i wywiera skutki na przyszłość oraz nie ma mocy wstecznej, a R. K. złożył wniosek dopiero w dniu 25 października 2006r., to zwrot różnicy w opłatach czynszowych przysługuje mu od 1 października 2006r.

Odmowa przyznania zwrotu powyższej różnicy za okres od 01.07.2001 r. do 31.09.2006r. uzasadniona została w decyzji tym, że Trybunał Konstytucyjny nie wprowadził wstecznego oddziaływania orzeczenia w tej sprawie, a R. K. uprzednio nie składał wniosku o zwrot różnicy w opłatach czynszowych i w związku z tym nie była wydawana ostateczna decyzja administracyjna w tej sprawie.

Kwestionując rozstrzygnięcie Dyrektora Aresztu Śledczego w C.

w części dotyczącej odmowy "wyrównania" należności pieniężnej w postaci zwrotu różnicy w opłatach czynszowych R. K. wskazał na treść art. 103 ust. 1 ustawy o Służbie Więziennej, który stanowi, że roszczenia z tytułu prawa do uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6219 Inne o symbolu podstawowym 621
Inne orzeczenia z hasłem:
Służba więzienna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji