Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak /spr./ Sędziowie: Sędzia NSA Henryk Dolecki Sędzia NSA Stefan Kłosowski Protokolant st. sekr. sąd. Agata Banc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2006 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Miasta z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego obszar położony w [...] pod nazwą "[...]" o d da l a skargę
Pismem z dnia [...]r. Wojewoda zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie uchwałę nr [...] Rady Miejskiej z dnia [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego obszar położony w [...] pod nazwą "[...]", ograniczony ulicami: [...], wnosząc o stwierdzenie jej nieważności.
W uzasadnieniu podniósł, że przedmiotowa uchwała została podjęta z rażącym naruszeniem prawa. Mianowicie naruszenie to dotyczy przepisów § 15 ust 3 pkt 4 lit b, § 15 ust. 3 pkt 5 lit b, § 15 ust. 5 pkt 1 oraz § 15 ust. 5 pkt 2 słowa "lub usługowego". Rada Miasta w kwestionowanym § 15 uchwały przyjęła dla terenu o powierzchni [...] ha, oznaczonego na rysunku planu symbolem [...], ustalenie następującej treści - "tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usług". Określając szczegółowe warunki zagospodarowania dla tego terenu Rada ustaliła wysokość budynków usługowych, kształt i nachylenie dachu oraz dopuściła budowę wolnostojących budynków usługowych.
Zdaniem Wojewody wskazane powyżej zapisy uchwały są niezgodne z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa, naruszają bowiem przepis art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r., Nr 207, poz. 2016 ze zm.) oraz przepis § 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia
12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r., Nr 75, poz. 690). Stosownie do przepisu § 3 pkt 2 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, przez zabudowę jednorodzinną należy rozumieć jeden budynek mieszkalny jednorodzinny lub zespół takich budynków, wraz z budynkami garażowymi i gospodarczymi. Natomiast w świetle definicji zawartej w przepisie art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolnostojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej [...]% powierzchni całkowitej budynku. Przytoczone przepisy należy rozumieć jako wskazanie jakie konkretne obiekty budowlane mogą być umieszczane na określonym terenie obowiązywania planu. Ustawodawca wyraźnie wskazuje, iż w zabudowie jednorodzinnej mogą znajdować się wyłącznie budynki jednorodzinne oraz garaże i budynki gospodarcze. Nie mogą natomiast być tam sytuowane jakiekolwiek inne budynki. Jednocześnie ustawodawca zezwala na dopuszczenie innej funkcji - poza funkcją mieszkaniową - jako uzupełnienia funkcji podstawowej. Na terenie zabudowy jednorodzinnej można bowiem dopuścić funkcję mieszkaniową w proporcjach określonych w przepisie art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane.