Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Kołbaskowo w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu zlokalizowanego w obrębie geodezyjnym Warzymice w gminie Kołbaskowo
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski, Sędzia NSA Elżbieta Makowska (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Anita Jałoszyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 listopada 2015 r. sprawy ze skargi A. K., T. K., A. W. na uchwałę Rady Gminy Kołbaskowo z dnia 31 marca 2008 r. nr XIII/154/08 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu zlokalizowanego w obrębie geodezyjnym Warzymice w gminie Kołbaskowo oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/11

W dniu 27 kwietnia 2015r. A. K., T. K. i A. W. wnieśli za pośrednictwem Rady Gminy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na uchwałę Rady Gminy nr XIII/154/08 z dnia 31 marca 2008 r w sprawie Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu zlokalizowanego w obrębie geodezyjnym w Gminie .

Skarżący uchwale tej zarzucili naruszenie:

1) art. 1 ust. 2 pkt 1, 7, 9 , art. 11 lit g, art. 14 ust. 3, art. 17 ust. 6 ustawy z dnia

27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,

2) art. 31 ust. 3 , art. 32, art. 64 ust. 2 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja RP,

3) art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane,

4) art. 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 kodeks cywilny,

5) art. 6 (zasada praworządności), art. 7 in fine (zasada uwzględniania interesu społecznego i słusznego interesu obywateli), art. 8 (zasada zaufania uczestników postępowania do władzy publicznej) ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ,

6) zasady proporcjonalności realizującej się na płaszczyźnie zarówno prawa konstytucyjnego jak i administracyjnego a znajdującej wyraz m.in. w art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. konstytucja RP.

W oparciu o tak sformułowane zarzuty skarżący wnieśli na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz art. 94 w związku z art. 101 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w części odnoszącej się do ich działek, na podstawie której na ich nieruchomości został wprowadzony zakaz zabudowy, ewentualnie o stwierdzenie jej niezgodności z prawem oraz o zasądzenie na ich rzecz kosztów postepowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu skarżący podnieśli między innymi, że w momencie sporządzania przez gminę planu zagospodarowania przestrzennego żywili nadzieję, że wszelkie ustalenia dotyczące warunków wodno-gruntowych na ich działkach są rzetelne i podparte kompleksowymi ekspertyzami. Wiadomo jednak, że ekspertyzy wodno-gruntowe zostały przeprowadzone w sposób bardzo ogólny w odniesieniu do terenu, na którym położone są ich działki. Na ich działkach do momentu uchwalenia planu nikt nie dokonywał odwiertów będących podstawowym i najlepszym sposobem na określenie warunków gruntowo-wodnych. Właściciele składali w uwagach do projektu planu, wnioski o zmianę przeznaczenia działek 91/14, 91/15, 91/16 na budowlane. Gmina w rozstrzygnięciu ich uwag stwierdziła, że nie ma możliwości zmiany przeznaczenia tych terenów na budowlane. Plan ustala dla nich zachowanie dotychczasowego sposobu użytkowania jako gruntów rolnych z zakazem zabudowy. Zakaz powyższy wynika z zakwalifikowania tego obszaru jako nieprzydatnego pod jakakolwiek zabudowę ze względu na złe warunki gruntowo-wodne wynikające z obecności gruntów nienośnych (humus, torfy) oraz płytkie wody gruntowe, występujące trwale od 0,5 m pod poziomem terenu.

Skarżący wyjaśnili dalej, że czując się pokrzywdzonymi ustaleniami planu postarali się o rzetelne analizy warunków gruntowo-wodnych na ich działkach, które były wykonane przez niezależne i profesjonalne firmy. Przeprowadzone analizy (poprzedzone odwiertami na każdej z ich działek) doprowadziły do wydania odmiennych opinii o warunkach gruntowo-wodnych niż ta, która została zaprezentowana przez Gminę w rozstrzygnięciu ich uwag. Na tej podstawie skarżący zakwestionowali prawidłowość procedury uchwalania planu zagospodarowania przestrzennego w odniesieniu do ich działek. Ich zdaniem, nieprawidłowa ocena warunków gruntowo-wodnych doprowadziła do wprowadzenie zakazu zabudowy na ich działkach i odmowy przekształcenia na działki budowlane.

Strona 1/11