Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Policach w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Police w części dotyczącej obszaru miejscowości: Tanowo, Węgornik, Zalesie
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Jankowski, Sędziowie Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska,, Sędzia WSA Arkadiusz Windak (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 lutego 2018 r. sprawy ze skargi Spółki A. na uchwałę Rady Miejskiej w Policach z dnia 22 maja 2012 r. nr XX/144/2012 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Police w części dotyczącej obszaru miejscowości: Tanowo, Węgornik, Zalesie - tzw. "Tanowo" oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

Spółka wniosła skargę na uchwałę Rady Miejskiej w Policach z dnia 22 maja 2012 r. nr XX/144/2012 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Police w części dotyczącej obszaru miejscowości: Tanowo, Węgornik, Zalesie - tzw. "Tanowo". Strona skarżąca zakwestionowała § 17 ust. 4 pkt 1) lit. c) oraz § 17 ust. 4 pkt. 2) lit. c) uchwały w odniesieniu do działki nr [...] przy ul. [...], w miejscowości T. gm. P.. Zdaniem skarżącej, ustalenia planu wykluczają możliwość realizacji inwestycji spółki obejmującej budowę stacji bazowej telefonii komórkowej, w tym wieży kratowej o wysokości 61,45 m n.p.t. wraz z pozostałymi urządzeniami.

Zaskarżonej uchwale skarżąca zarzuciła naruszenie:

- art. 46 w zw. z art. 48 w zw. art. 75 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych - w związku z art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - poprzez wprowadzenie w § 17 ust. 4 pkt 1 lit. c) i § 17 ust. 4 pkt 2 lit. c) zaskarżonej uchwały ograniczenia budowy nowych stacji bazowych telefonii komórkowej,

- art. 32 Konstytucji RP poprzez przyjęcie ww. zapisów planu miejscowego, które dyskryminują niektórych przedsiębiorców telekomunikacyjnych, poprzez uniemożliwienie budowy nowych stacji bazowych, w sytuacji, gdy przeznaczenie terenu w żaden sposób nie przeciwstawia się takiej inwestycji,

- art. 64 (w szczególności ust. 3) Konstytucji RP w związku z art. 140 K.c. poprzez nieuzasadnione ograniczenie praw właściciela nieruchomości i innych osób uprawnionych (w szczególności do władania nieruchomością na podstawie umowy najmu), które to ograniczenia nie wynikają z obowiązujących przepisów.

Wykazując swój interes prawny skarżąca podała, że w dniu [...] złożyła wniosek o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na budowę dla inwestycji obejmującej budowę stacji bazowej telefonii komórkowej, w tym wieży o wysokości ok. 61 m, na działce nr [...] w miejscowości T.. Działka ta w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego znajduje się w terenie oznaczonym symbolem 8 PS. W dniu [...] Wojewoda [...], po rozpoznaniu wskazanego wyżej wniosku, wydał decyzję (znak [...]), którą odmówił udzielenia pozwolenia na budowę oraz zatwierdzenia projektu budowlanego dla opisanej inwestycji. W ocenie Wojewody, budowa wieży telekomunikacyjnej na terenie 8 PS jest niezgodna z postanowieniami planu miejscowego, tj. § 17 ust. 4 pkt 1) lit. c). Ponadto, zdaniem Wojewody, zapisem, który przeciwstawia się inwestycji jest również § 17 ust. 4 pkt 2) lit. c) planu, wskazujący na wysokość zabudowy, który odnosi się również do obiektów infrastruktury.

Zdaniem skarżącej, zapisy miejscowego planu naruszają zasadę równości wobec prawa i faworyzują przedsiębiorców telekomunikacyjnych, którzy swoją działalność rozpoczęli wcześniej, uniemożliwiając innym przedsiębiorcom prowadzenie podobnej działalności. Brak jest do tego jakichkolwiek podstaw, ponieważ przedsięwzięcie o charakterystyce planowanej przez spółkę nie zalicza się do przedsięwzięć, które są zawsze, bądź potencjalnie znacząco oddziałujące na środowisko w rozumieniu obowiązujących przepisów i w konsekwencji nie będą w sposób negatywny oddziaływać na środowisko. Ponadto, stacja bazowa telefonii komórkowej nie zmieni sposobu wykorzystania nieruchomości, skoro od kilku lat znajduje się tam stacja bazowa o podobnej charakterystyce, należąca do innego operatora.

Strona 1/6