Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Iwona Tomaszewska, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk Meder, Sędzia WSA Andrzej Kołodziej /spr./, Protokolant Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi K. P. na decyzję Wojewody z dnia [...] nr [...] w przedmiocie statusu bezrobotnego oddala skargę
Wojewoda Z decyzją Nr [...] z dnia [...], działając na podstawie art. 10 ust. 4 pkt 2 oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. Nr 99, poz. 1001 ze zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego
(Dz.U. z 2000r. Nr 98 poz. 1071 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania K. P. od decyzji Starosty D. Nr [...] z dnia [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej z dniem [...], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu podał, że Powiatowy Urząd Pracy w D. pismem z dnia [...] skierował zainteresowaną do lekarza medycyny pracy celem stwierdzenia jej zdolności lub niezdolności do zatrudnienia w ramach przygotowania zawodowego na stanowisku pracownika administracyjnego oraz celem wydania opinii, czy ze względu na stan zdrowia jest ona zdolna do podjęcia zatrudnienia. Z zaświadczenia lekarza medycyny pracy, które wpłynęło do Urzędu w dniu [...] wynika, iż strona jest niezdolna do podjęcia pracy.
Powołując się na przepis art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zgodnie z którym ilekroć w ustawie jest mowa o bezrobotnym oznacza to w szczególności osobą zdolną i gotową do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym w danym zawodzie, organ odwoławczy stwierdził, że K. P. nie spełnia warunków do uznania za osobę bezrobotną w świetle omawianej ustawy z uwagi na treść orzeczenia lekarskiego dostarczonego w dniu [...].
W skardze na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. K. P. wniosła o jej uchylenie oraz uchylenie utrzymanej nią w mocy decyzji Starosty D. Nr [...] z dnia [...] jako niezgodnych z prawem.
W obszernym uzasadnieniu skarżąca wskazała, że niecelowość decyzji wynika z faktu, iż przedmiotowe zaświadczenie lekarskie wydane w dniu [...] nie zawiera znamion trwałej niezdolności do pracy, która eliminuje ją jako bezrobotną z rynku pracy, a nadto nie zawiera znamion "szablonowego" zaświadczenia o trwałej niezdolności do pracy, w trakcie wizyty lekarskiej nie wykorzystano skierowana na badania wydanego przez PUP w D. oraz brak jest w aktach dokumentów rozliczeniowych pomiędzy PUP a lekarzem.
W dalszej części podniosła zarzut niechęci organu I instancji w przekazywaniu skarżącej żądanych informacji co skutkowało brakiem jej czynnego udziału w postępowaniu, czyli naruszeniem art. 7,10 oraz 75 ust. 1 kpa.
Wskazała także, iż pozbawienie jej statusu osoby bezrobotnej spowodowało utratę ubezpieczenia zdrowotnego, co z kolei uniemożliwia skarżącej aktywny powrót na rynek pracy.
Ponadto skarżąca powołała się na wcześniejsze zdarzenia, które jej zdaniem stanowią początek jej kłopotów w Powiatowym Urzędzie Pracy w D.
Przytoczyła obfitą korespondencję z organem wskazując ponownie na utrudnienie w dostępie do kserokopii żądanych dokumentów, naruszenie ustawy o dostępie do informacji publicznej oraz nierzetelne i niezgodne z prawem prowadzenie postępowania.