Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Kłosowski (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Makowska,, Sędzia WSA Maria Mysiak, Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 października 2013 r. sprawy ze skargi K. Z. na postanowienie Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę
Dyrektor Aresztu Śledczego decyzją z dnia [...] zwolnił K. Z. ze Służby Więziennej z powodu nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej.
Powyższa decyzja została doręczona K. Z. w dniu
1 września 2010 r. Zgodnie z pouczeniem zawartym w ww. decyzji K. Z. miał prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej , w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji, czego jednak nie uczynił.
W dniu 20 lutego 2013 r. skarżący, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, złożył odwołanie od ww. decyzji Dyrektora Aresztu Śledczego z dnia [...] r. Jednocześnie wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania.
W uzasadnieniu wniosku podał, że od czasu zwolnienia go ze służby znajdował się w stanie psychicznym uniemożliwiającym mu dostateczne zrozumienie treści kierowanych do niego pism (w tym pouczeń), ani sformułowanie odpowiedniego pisma procesowego. Do wniosku dołączył zaświadczenie lekarskie, potwierdzające jego stan zdrowia.
Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej, działając na podstawie art. 59 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 12 ust. 3 i art. 218 ust. 4 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2010 r., Nr 79, poz. 523 ze zm.), postanowieniem z dnia [...] , odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
W uzasadnieniu postanowienia organ odwoławczy wskazał, że zasadniczą przesłanką przywrócenia terminu do wniesienia odwołania jest uprawdopodobnienie przez stronę, że uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy. W doktrynie, jak i w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że przy ocenie braku winy strony należy przyjąć obiektywny miernik staranności, jakiej można oczekiwać od osoby należycie dbającej o własne interesy. Natomiast o braku winy można mówić jedynie wówczas, gdy dopełnieniu obowiązku stanęła na przeszkodzie okoliczność nie do przezwyciężenia, mimo dołożenia największego choćby wysiłku.
Odnosząc się do treści wniosku Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej wyjaśnił, że fakt pozostawania przez K. Z. pod opieką lekarską nie wykluczał możliwości dokonania czynności procesowej, tj. sporządzenia odwołania i nadania jemu biegu, czy też powołania pełnomocnika do występowania w jego imieniu. Z zaświadczenia lekarskiego dołączonego przez stronę do materiałów sprawy wynika, że K. Z. jest pod opieką lekarską od 2009 r., co oznacza, że pozostawał pod tą opieką również w trakcie czynnej służby w Służbie Więziennej, bowiem zwolnienie ze służby nastąpiło z dniem [...] r. Skoro zatem stan zdrowia umożliwiał mu pełnienie służby i wykonywanie obowiązków służbowych, to tym samym umożliwiał mu również dokonanie czynności procesowej, jaką jest złożenie odwołania.
Zdaniem organu, K. Z. został właściwie pouczony o przysługujących mu środkach zaskarżenia oraz o terminach ich wnoszenia i winien mieć świadomość tego, że bieg terminu do złożenia odwołania rozpoczyna się od wskazanej w pokwitowaniu daty.