Sprawa ze skargi na postanowienie Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w przedmiocie skierowania do Wojskowej Komisji Lekarskie w celu określenia aktualnej zdolności do czynnej służby wojskowej I stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego je postanowienia Wojskowego Komendanta Uzupełnień z dnia [...] r. nr [...], II orzeka, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia niniejszego wyroku.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Makowska Sędziowie Asesor WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder /spr./ Asesor WSA Kazimierz Maczewski Protokolant Małgorzata Frej po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 listopada 2006 r. sprawy ze skargi L. R. na postanowienie Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie skierowania do Wojskowej Komisji Lekarskie w celu określenia aktualnej zdolności do czynnej służby wojskowej I stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego je postanowienia Wojskowego Komendanta Uzupełnień z dnia [...] r. nr [...], II orzeka, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia niniejszego wyroku.

Inne orzeczenia o symbolu:
6249 Inne o symbolu podstawowym 624
Inne orzeczenia z hasłem:
Powszechny obowiązek obrony
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego
Uzasadnienie strona 1/3

W dniu [...] r. L. R. wystąpił z wnioskiem do Wojskowej Komendy Uzupełnień o skierowanie go do wojskowej komisji lekarskiej, w celu określenia aktualnej zdolności do czynnej służby wojskowej. Uzasadniając wniosek L. R. podniósł, że posiada kat. [..], jednakże przebył [...] wzroku, na skutek której jego wada wzroku uległa zmniejszeniu. Do wniosku załączył kserokopie badań lekarskich.

Postanowieniem nr [...] z dnia [....] r., wydanym na podstawie art. 123 i 124 Kodeksu postępowania administracyjnego, Wojskowy Komendant Uzupełnień odmówił uwzględnienia wniosku L. R.

W uzasadnieniu postanowienia Komendant wskazał, że w myśl art. 29 ust. 5 ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 listopada 1967 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 ze zm.), skierowanie do wojskowej komisji lekarskiej celem orzeczenia zdolności do czynnej służby wojskowej na wniosek osób będących żołnierzami rezerwy może nastąpić wyłącznie w przypadku istnienia uzupełnieniowych potrzeb Sił Zbrojnych - organ I instancji uznał natomiast, że w przypadku L. R. taka przesłanka nie występuje. Ponadto organ I instancji wyjaśnił, że na mocy orzeczenia Nr [...] z dnia [...] r., stwierdzającego niezdolność do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju (kategoria zdrowia [...]), L. R. został przeniesiony do rezerwy bez odbycia służby wojskowej i mimo przysługującego mu prawa odwołania - nie złożył środka zaskarżenia.

Składając zażalenie na postanowienie organu I instancji (zgodnie z pouczeniem w nim zawartym), L. R. podniósł, że kategorię [...] otrzymał w dniu [...] r. będąc jeszcze uczniem liceum [...], ze względu na wadę wzroku- [...]. Po ukończeniu [...] roku życia poddał się [...] wzroku, która wyeliminowała wadę powodującą niezdolność do służby wojskowej. Wnoszący zażalenie podał nadto, że nie mógł tego uczynić wcześniej, a tym samym odwołać się od orzeczenia komisji lekarskiej, albowiem zabieg mógł zostać przeprowadzony dopiero po ukończeniu przez niego [...] roku życia.

L. R. podniósł również, że jego wada wzroku została wyleczona, ukończył studia wyższe i chciałby podjąć pracę w służbach mundurowych.

Po rozpoznaniu zażalenia, Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego postanowieniem nr [...] z dnia [...] r., wydanym na podstawie art. 134, w związku z art. 58 § 1 i art. 129 § 2 k.p.a., utrzymał w mocy: "odwołanie Pana L. R. od postanowienia Wojskowego Komendanta Uzupełnień nr [....] z dnia [...]r. w sprawie odmowy skierowania do Wojskowej Komisji Lekarskiej w celu określenia aktualnej zdolności do czynnej służby wojskowej".

W uzasadnieniu postanowienia organ odwoławczy podkreślił, że w myśl art. 29 ust. 5 ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, w brzmieniu obecnie obowiązującym, skierowanie do wojskowej komisji lekarskiej celem orzeczenia zdolności do czynnej służby wojskowej na wniosek osób będących żołnierzami rezerwy może nastąpić wyłącznie w przypadku istnienia uzupełnieniowych potrzeb Sił Zbrojnych. W konkluzji, organ II instancji stwierdził, że w przypadku L. R. nie występuje przesłanka określona w obecnie obowiązującym przepisie, wobec czego organ postanowił "jak na wstępie".

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6249 Inne o symbolu podstawowym 624
Inne orzeczenia z hasłem:
Powszechny obowiązek obrony
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego