Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania, opłat za parkowanie pojazdów na drogach publicznych Miasta [...] oraz sposobu ich pobierania
Uzasadnienie strona 2/6

Na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...] r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego złożyła Gmina wnosząc o uchylenie w/w aktu nadzoru z powodu rażącego naruszenia przepisów:

- art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 13b ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych poprzez błędne przyjęcie, że ustalając obniżkę opłat dla osób zameldowanych na pobyt stały w strefie płatnego parkowania, będących właścicielami samochodów osobowych, Rada Miasta dopuściła się naruszenia konstytucyjnej zasady równości obywateli wobec prawa,

- art. 91 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym poprzez brak zawiadomienia skarżącej o wszczęciu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały, jednocześnie wnosząc o zasądzenie od Wojewody na rzecz Gminy zwrotu kosztów postępowania.

Powołując się na treść art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym strona skarżąca podniosła, iż w przedmiotowej sprawie organ nadzoru nie wykazał sprzeczności uchwały Rady Gminy z prawem, przyznając wręcz, że ustalając opłaty abonamentowe za parkowanie pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania rada gminy może przyznać obniżki w tych opłatach określonym kategoriom użytkowników. Powołany natomiast art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie pozostaje w związku ze sposobem skorzystania przez Radę Miasta z kompetencji wynikającej z art. 13b ust. 4 pkt 2 ustawy o drogach publicznych. Korzystając z tego uprawnienia Rada Miasta postanowiła przyznać obniżkę opłat abonamentowych właścicielom pojazdów samochodowych zameldowanym na pobyt stały w granicach strefy płatnego parkowania. Jest to, w ocenie Rady, samoistna kategoria użytkowników pojazdów samochodowych i wbrew twierdzeniom organu nadzoru, uznany za nieważny przepis nie jest sprzeczny z prawem, w szczególności nie narusza konstytucyjnej zasady równości obywateli wobec prawa,

Ustosunkowując się do przywołanego przez Wojewodę pisma Rzecznika Praw Obywatelskich, który podniósł zarzut niekonstytucyjności ulg przyznanych niektórym mieszkańcom strefy płatnego parkowania we wcześniejszym zarządzeniu Prezydenta Miasta dotyczącym opłat za parkowanie samochodów osobowych w strefie płatnego parkowania w Szczecinie, skarżąca stwierdziła, że jest to argument pozaprawny, bowiem Rzecznik Praw Obywatelskich nie jest organem nadzoru nad jednostkami samorządu terytorialnego. Przedmiotowe zarządzenie Prezydenta Miasta nie zostało zaś zaskarżone i obowiązywało w niezmienionym kształcie do daty podjęcia nowej uchwały w tej sprawie.

Odpowiadając na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie uznając za nie trafne zarzuty skargi i podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny z w a ż y ł, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) i art. 3 § 2 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), sądy administracyjne właściwe są do kontroli zgodności z prawem aktów prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej oraz aktów organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, innych niż wyżej wymienione, a podejmowanych w sprawach z zakresu administracji publicznej.

Strona 2/6