- art. 37 ust. 1 ww. ustawy, z uwagi na zaniechanie ustalenia okoliczności czy poniesione przez odwołującego się nakłady na nieruchomość wpłynęły na wzrost wartości działki,
- art. 13 i art. 21 powołanej ustawy, ponieważ koszty sporządzenia zmiany planu miejscowego nie obciążyły budżetu gminy, były poniesione przez stronę,
- art. 36 ust. 4 ustawy w odniesieniu do wysokości opłaty, która nie może być wyższa niż 30% wzrostu wartości nieruchomości,
- art. 37 ust. 5 i 6 ustawy o konieczności bezzwłocznego ustalenia opłaty planistycznej,
- 37 ust. 11 w/w ustawy, wyrażający się w niedotrzymaniu zasad poprawności w sporządzaniu operatów szacunkowych,
- art. 77 i 80 kpa w odniesieniu do oceny dostarczonych operatów szacunkowych.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało powyższe zarzuty za nieuzasadnione W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, że pobranie renty planistycznej jest obowiązkiem gminy, jeżeli spełnione zostaną łącznie trzy warunki:
- wartość nieruchomości wzrosła w wyniku uchwalenia nowego planu miejscowego lub zmiany dotychczas obowiązującego,
- nastąpiło zbycie nieruchomości przez właściciela lub użytkownika wieczystego,
- postępowanie zostało wszczęte w terminie 5 lat od dnia, w którym plan miejscowy albo jego zmiana stały się obowiązujące.
W celu ustalenia wartości nieruchomości wójt, burmistrz albo prezydent miasta zleca rzeczoznawcy majątkowemu opracowanie operatu szacunkowego. Rzeczoznawca ustala w nim wartość działki (lub działek) przy uwzględnieniu przeznaczenia przewidzianego w "starym" planie miejscowym i wartość tej samej działki (działek) określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia przewidzianego w nowym planie. Przy określaniu wartości rynkowej nieruchomości przyjmuje się stan nieruchomości z dnia wejścia w życie planu miejscowego lub jego zmiany, a ceny z dnia zbycia nieruchomości. Wyceny nieruchomości dokonuje się przy zastosowaniu podejść: porównawczego, dochodowego lub kosztowego. Zasady szacowania nieruchomości przez biegłych określa szczegółowo dział IV zatytułowany "wycena nieruchomości" ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207, poz. 2109 ze zm.). Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dotycząca działki której właścicielem był skarżący nastąpiła na mocy uchwały Nr [...] Rady Gminy z dnia [...] r. w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy [...] dotyczącej terenu wsi [...], która weszła w życie w dniu [...] r. Zbycie nieruchomości nastąpiło w dniu [...] r., a więc przed upływem 5 lat od wejścia w życie zmiany planu zagospodarowania przestrzennego. Zaistniała zatem podstawowa przesłanka obligująca organ I instancji do wszczęcia postępowania w sprawie ustalenia renty planistycznej. Za datę wszczęcia tego postępowania należy uznać dzień [...] r. tj. dzień w którym w następstwie doręczenia postanowienia organu I instancji strona powzięła informację o podjęciu przez organ czynności zmierzających do ustalenia opłaty planistycznej. Tym samym spełniona została przesłanka z art. 37 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.