Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska Protokolant starszy sekretarz sądowy Alicja Poznańska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 maja 2019 r. sprawy ze skargi B. W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę.
Decyzją nr [...] z dnia [...]. Naczelnik Z. Urzędu Celno - Skarbowego w S. (zwany dalej: "organ pierwszej instancji" lub "naczelnik"), na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity w Dz. U. z 2017 r., poz. 1257, ze zm., zwanej dalej: "k.p.a.") i art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jednolity w Dz. U. z 2017 r., poz. 2200 ze zm., zwanej dalej: "ustawa o transporcie drogowym" lub "u.o.t.d.") nałożył na B. W., prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą "K. " B. W., karę pieniężną w wysokości [...] zł.
W uzasadnieniu ww. decyzji naczelnik wskazał, że zgodnie z ustalonym stanem faktycznym, 31 października 2017 r. na drodze krajowej A6 w K. , funkcjonariusze Pierwszego Referatu Realizacji Z. Urzędu Celno- Skarbowego w S. przeprowadzili kontrolę samochodu ciężarowego marki [...] o [...] o dopuszczalnej masie całkowitej pojazdu 11990 kg. Pojazdem kierował A. W., który wracał z [...], "na pusto", po dostarczeniu ładunku w postaci filetów z dorsza. Towar pochodził z firmy ". " B. W.. W trakcie kontroli, A. W. okazał m.in. dokument CMR, w którym wskazano, że nadawcą i przewoźnikiem towaru jest B. W. "K. W toku kontroli wymieniony nie okazał wypisu z licencji na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego rzeczy, ani wypisu z zaświadczenia na wykonywanie międzynarodowego niezarobkowego przewozu drogowego. Oświadczył, że dokumenty pozostawił w siedzibie firmy. Po sporządzeniu protokołu kontroli, uzyskano informację od Zastępcy Naczelnika Wydziału ds. KREPTD, Biura ds. Transportu Międzynarodowego Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego, że przedsiębiorcy B. W. prowadzącemu działalność gospodarczą ". B. W. (zwanemu dalej: "przedsiębiorca") udzielono zaświadczenia na przewozy drogowe na potrzeby własne rzeczy i osób, ważne od dnia 16 listopada 2017 r. (do uprawnienia został zgłoszony pojazd marki [...]). Wniosek o wydanie uprawnienia wpłynął do Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego 6 listopada 2017 r. Na dzień 31 października 2017 r. GITD nie udzielił przedsiębiorcy żadnych uprawnień na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego. Dodatkowo uzyskano informację z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (zwany dalej: "ZUS"), że A. W. podlega ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnemu od 18 czerwca 2018 r.
W dalszej części uzasadnienia organ pierwszej instancji wskazał, że w związku z faktem, iż kontroli podlegał pojazd ciężarowy o masie całkowitej powyżej 3,5 tony, zastosowanie mają przepisy ustawy o transporcie drogowym. Za stronę postępowania organ pierwszej instancji uznał B. W., tj. przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą "K. " B. W.. Następnie organ przedstawił definicję niezarobkowego przewozu drogowego - przewozu na potrzeby własne, z art. 4 pkt 4 u.o.t.d. Organ podkreślił, że dla uznania przewozu za przewóz na potrzeby własne, konieczne jest spełnienie łącznie czterech przesłanek wskazanych w wyżej powołanym przepisie. Organ wskazał, że w przedmiotowej sprawie, nie został spełniony warunek z art. 4 pkt 4 lit. a, ponieważ pojazd samochodowy w dniu kontroli prowadzony był przez A. W., który nie był wówczas zatrudniony przez przedsiębiorcę B. W. "K. ". W związku z powyższym przedmiotowego transportu nie można uznać jako niezarobkowego przewozu drogowego - przewozu na potrzeby własne. W ocenie organu, wobec niespełnienia jednejz przesłanek z art. 4 pkt 4 u.o.t.d., transport będący przedmiotem badania stanowił transport drogowy o którym mowa w art. 4 pkt 3 u.o.t.d.tj. niezarobkowy przewóz drogowy - przewóz na potrzeby własne, niespełniający warunków o których mowa w art. 4 pkt 4 ustawy o transporcie drogowym.