Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie opłaty adiacenckiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Makowska,, Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 22 maja 2014 r. sprawy ze skargi H. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/8

Prezydent Miasta decyzją nr [...] z dnia [...] r. działając na podstawie art. 98a ust. 1 i art. 148 ust. 1-3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami, § 1 uchwały Nr XV/279 /2000 Rady Miejskiej w Koszalinie z dnia 28 kwietnia 2000r. w sprawie ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej zmienionej uchwałą Nr XXIII/409/2001 Rady Miejskiej w Koszalinie z dnia 27 kwietnia 2001 r. i uchwałą Nr XXVII/491/2001 Rady Miejskiej w Koszalinie z dnia 28 września 2001 r. ustalił na rzecz H. R. opłatę adiacencką w wysokości [...] zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, położonej, obręb ewidencyjny nr [...] działki nr: [...] spowodowanego jej podziałem geodezyjnym.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że na wniosek H. R., Prezydent Miasta decyzją z dnia [...]r. zatwierdził podział geodezyjny działki Nr [...] na działki: [...] działki Nr [...] na działki Nr [...], działki Nr [...] na działki Nr [...] oraz działki [...] na działki Nr [...]

Organ stwierdził, że zatwierdzenie podziału wskazanych nieruchomości spowodowało, że wartość nieruchomości wzrosła o kwotę [...] zł, zgodnie z operatem szacunkowym rzeczoznawcy majątkowego z dnia 26 października 2011 r.

Stawka procentowa opłaty adiacenckiej stosownie do uchwały Nr XV/ 279/2000 Rady Miejskiej w Koszalinie z dnia 28 kwietnia 2000 r. w sprawie ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej wynosi 25% różnicy wartości nieruchomości przed i po dokonaniu jej podziału geodezyjnego. W związku z powyższym opłata adiacencka ustalona w oparciu o stawkę procentową i wzrost wartości nieruchomości, stanowi kwotę [...] zł.

W odwołaniu od decyzji organu I instancji H. R. wskazał, że uchwała Nr XV/279/2000 Rady Miejskiej w Koszalinie z dnia 28 kwietnia 2000 r. w sprawie ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej utraciła moc obowiązującą. Nadto opłata adiacencka jest niekonstytucyjna. Odnosząc się do operatu szacunkowego H. R. wskazał, że rzeczoznawca wybrał do porównania 3 obiekty podając numery obrębów, a tylko w jednym przypadku ulicę. W części operatu określającej wartość nieruchomości po dokonaniu podziału, brak jest tabel porównawczych, zawierających cechy nieruchomości wycenianej w odniesieniu do nieruchomości porównywanych. Odwołujący wskazał na błędne wyjaśnienia rzeczoznawcy odnośnie jego uwag do operatu, zgłoszonych w toku postępowania.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] r. nr [...] działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a. i art. 96 ust. 1, art. 97 ust. 1, art. 98a ust. 1 i 1a, art. 154 ust. 1, art. 156 ust. 1, art. 157 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji Kolegium przytoczyło treść art. 98a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, normującego przesłanki pobrania opłaty adiacenckiej. Następnie podało, że ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego bezspornie wynika, iż podział działek nr [...] o powierzchni [...] ha, nr [...] o powierzchni [...] ha, nr [...] o powierzchni [...] ha, [...] o powierzchni [...] ha w obrębie ewidencyjnym nr [...] miasta K. nastąpił na wniosek właściciela nieruchomości, H. R. i zatwierdzony został decyzją z dnia [...]r.

Strona 1/8