Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Kłosowski Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Asesor WSA Krzysztof Szydłowski (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 października 2021 r. sprawy ze skargi B. K. na zarządzenie Wójta Gminy S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odwołania Dyrektora Centrum Kultury i Rekreacji w S. I. stwierdza nieważność zaskarżonego zarządzenia, II. zasądza od Wójta Gminy S. na rzecz skarżącej B. K. kwotę [...]([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zarządzeniem nr [...] z [...] roku (dalej: "Zarządzenie") , Wójt Gminy S. , powołując się na art. 30 ust. 2 pkt 5 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 z późn. zm.), art. 15 ust. 1 i ust. 6 pkt 3 i 4 ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 194 z późn. zm.) oraz art. 70 w zw. z art. 52 § 1 pkt 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320 z późn. zm.), odwołał B. K. (dalej powoływaną także jako "skarżąca") ze stanowiska Dyrektora Centrum Kultury i Rekreacji w S. (powoływane dalej jako "CKiR") ze skutkiem natychmiastowym.
W zarządzeniu wskazano, iż zostało ono wydane po zasięgnięciu opinii stowarzyszeń twórczych funkcjonujących na terenie Gminy S. właściwych ze względu na rodzaj działalności prowadzonej przez instytucję kultury. Natomiast jako powód odwołania dyrektora wskazano ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych na zajmowanym stanowisku:
1) naruszenie przepisów prawa w związku z zajmowanym stanowiskiem, a to nieterminowe wypłacenie pracownikom wynagrodzenia za pracę za miesiąc wrzesień 2020 r. (art. 94 pkt 5 oraz art. 282 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy),
2) odstąpienie od realizacji umowy z dnia 1 września 2019 r. w sprawie warunków organizacyjno - finansowych CKiR i założeń organizacyjno - programowych oraz finansowych rozwoju CKiR, a to:
a) zaniechanie wystąpienia o dotację Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu "Infrastruktura domów kultury",
b) zaniechanie występowania o środki w ramach projektów unijnych, państwowych lub do sponsorów prywatnych,
c) zaniechanie założenia strony internetowej.
Powyższe zarządzenie nie zawiera uzasadnienia.
W dniu 18 stycznia 2021 roku, B. K., wniosła skargę na powyższe zarządzenie zarzucając mu:
1) naruszenie istotnego interesu prawnego skarżącej poprzez wydanie Zarządzenia wywołującego skutki w sferze stosunku pracy skarżącej,
2) naruszenie przepisu prawa materialnego, tj. art. 15 ust. 1 o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej - poprzez uchybienie normie prawnej wyrażonej w tym przepisie i jej niezastosowanie - brak opinii związków zawodowych oraz stowarzyszeń zawodowych i twórczych,
3) naruszenie przepisu prawa materialnego, tj. art. 15 ust. 6 pkt. 3 i 4 ustawy poprzez powołanie przyczyn nieprawdziwych stanowiących publiczne pomówienie skarżącej przez organ, oraz poprzez zastosowanie podstawy prawnej wynikającej z treści art. 52 § 1 pkt 1 - Kodeksu pracy, dotyczącego naruszenia przepisów prawa w związku z zajmowanym stanowiskiem skutkujących rozwiązaniem umowy ze skutkiem natychmiastowym bez wypowiedzenia z winy pracownika.
W uzasadnieniu skargi B. K. potwierdziła, iż w okresie pełnienia przez nią funkcji dyrektora CKiR doszło do jednodniowego opóźnienia w przelewie środków stanowiących wynagrodzenia pracowników tej instytucji za miesiąc wrzesień 2020 roku. Zaprzeczyła jednak aby było to wynikiem naruszenia przez nią przepisów prawa pracy w przedmiocie wypłaty wynagrodzeń. Wyjaśniła, iż zdarzenie powyższe nastąpiło w okresie jej przebywania na zwolnieniu lekarskim, a sytuacja spowodowana została wątpliwościami Sekretarz Gminy i kwestionowaniem działań pracownika CKiR upoważnionego do złożenia podpisu na listach płac a działającego w zastępstwie dyrektora przebywającego na zwolnieniu lekarskim. Nadmieniła, że żaden z pracowników nie złożył do pracodawcy lub na pracodawcę skargi dotyczącej powyższego zdarzenia. Zdarzenie to nie było także badane przez właściwy sąd pracy.