Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Maria Mysiak Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska Protokolant starszy sekretarz sądowy Agnieszka Klimek po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi M. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie świadczenia wychowawczego I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na rzecz r.pr. L. K. kwotę [...]([...]) złotych zawierającą należny podatek od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu.
Prezydent Miasta S., decyzją nr [...] z dnia [...] r. przyznał M. O. świadczenie wychowawcze na rzecz dzieci J. J. i A. O. w wysokości po [...] zł miesięcznie na każde dziecko w okresie od [...] r. do [...] r.
Pismem z dnia [...] r. organ I instancji zwrócił się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. o stwierdzenie nieważności ww. decyzji z dnia [...] r. z uwagi na to, że organ wydając decyzję nie uwzględnił świadczenia z funduszu alimentacyjnego, a po ponownym rozliczeniu dochodów skarżąca przekracza kryterium dochodowe uprawniające do uzyskiwania świadczenia.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. zawiadomiło organ I instancji oraz M. O. o wszczęciu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta S. z dnia [...] r. w części przyznania świadczenia wychowawczego na dziecko A. O. od [...] r. do [...] r.
Decyzją z dnia [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. na podstawie art. 158 § 1 pkt 1, art. 157 § 1 w związku z art. 156 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm.) oraz art. 2 pkt 16, art. 4 ust. 2 i 3, art. 5 ust. 1,3 i 4 ustawy z dnia 11 lutego 2016r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2016r. poz. 195), w wyniku wszczętego z urzędu postępowania administracyjnego stwierdziło nieważność decyzji ostatecznej z dnia [...]. wydanej przez Prezydenta Miasta S. w części przyznania M. O. świadczenie wychowawczego na rzecz dziecka A. O. w wysokości po [...] zł miesięcznie w okresie od [...] r. do [...] r.
Zdaniem organu odwoławczego istotnym w przedmiotowej sprawie jest stwierdzenie, czy decyzja z dnia [...]. organu I instancji została wydana z rażącym naruszeniem prawa materialnego lub procesowego.
W myśl orzecznictwa NSA, rażące naruszenie prawa, o którym mowa w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. oznacza wadliwość decyzji na skutek naruszenia norm prawnych regulujących działania administracji publicznej w indywidualnych sprawach, w szczególności przepisów prawa procesowego oraz materialnego, o szczególnie dużym ciężarze gatunkowym. Nadto Kolegium podniosło, że istotne znaczenie przy określeniu, iż zachodzi rażące naruszenie prawa ma szczególnie duży ciężar gatunkowy stwierdzonego naruszenia oraz oczywista sprzeczność treści decyzji z przepisami prawa i zasadami państwa prawnego.
Z akt sprawy wynika, że skarżąca wniosła o przyznanie jej świadczenia wychowawczego na dzieci. Z akt tych wynika również, że w [...] roku uzyskała dochód w wysokości [...] zł na osobę w rodzinie.
Wyliczenie to okazało się błędne i organ I instancji już po wydaniu decyzji z [...] r. ustalił, że łączny dochód rodziny skarżącej uwzględniający świadczenia z funduszu alimentacyjnego ([...]) w [...] roku wyniósł kwotę [...]zł ([...] + [...] zł), a podzielony na 12 miesięcy wyniósł kwotę [...]zł. W związku z powyższym dochód na osobę w rodzinie skarżącej wyniósł kwotę [...]zł i przekracza kryterium dochodowe na osobę w rodzinie uprawniające skarżącą do uzyskania świadczenia wychowawczego.