Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Jankowski, Sędzia NSA Elżbieta Makowska, Protokolant Michał Iwanowski, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi Z. W. G. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uchylenia czynności materialno-technicznej zameldowania I. oddala skargę, II. zasądza od Skarbu Państwa-Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na rzecz adwokata K. K. kwotę [...] złotych obejmującą należny podatek od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu oraz kwotę [...] złotych, tytułem poniesionych przez pełnomocnika wydatków.
Pismem z dnia [...] r. R.G. zwrócił się do Urzędu Miejskiego w [...] o wymeldowanie z pobytu stałego przy ul. [...] Z.G. Uzasadniając wniosek R.G. podał, że meldunek jest fikcyjny, ponieważ Z.G. nigdy nie przebywał pod tym adresem zameldowania i nie posiadał żadnych rzeczy.
Po wszczęciu i przeprowadzeniu postępowania w sprawie Prezydent Miasta [...], decyzją z dnia [...], na podstawie art. 47 ust. 2 w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U.
z 2006r. Nr 139, poz. 993 ze zm.) orzekł o uchyleniu czynności materialno-technicznej polegającej na zameldowaniu w dniu [...] r. Z.G. na pobyt stały w budynku przy ul. [...]. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w dacie dokonania zameldowania na pobyt stały Z.G. nie zamieszkiwał w przedmiotowym lokalu, a zatem, w świetle przepisów ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych, brak było podstaw do dokonania tej czynności.
Od tej decyzji Z.G. odwołał się do Wojewody [...] podnosząc, że dom przy ul. [...] stanowi jego ojcowiznę. Z domu tego wymeldował się r. Z chwilą uzyskania wyroku z dnia [...] r. wydanego przez Sąd Rejonowy w [...] (sygn. akt [...]) w sprawie o nabycie spadku, uzyskał jednak zapewnienie od T.G. że po przygotowaniu jednego z pokoi będzie mógł ponownie zamieszkać w domu przy ul. [...]. T.G. do tej pory nie dotrzymała słowa.
Dalej odwołujący się opisał nieprawidłowości, które, w jego ocenie, nastąpiły przy dokonywaniu wpisów w Księdze Wieczystej związanej z tą nieruchomością, oraz wyraził zdziwienie wobec postawy organów, które nie sprawdzają kogo reprezentuje R.G. i gdzie jest on zameldowany.
Jak wskazał Z.G., o sytuacji spadkowej i niemożności zamieszkania przy ul. [...] powiadomił Sąd Rejonowy, Prokuraturę, Urząd Miejski i prasę a o problemach związanych z wejściem do budynku przy ul. [...] wiedział także urząd skarbowy, Spółdzielnia Mieszkaniowa i Powiatowa Komenda Policji.
W wyniku rozpatrzenia sprawy na skutek wniesionego odwołania Wojewoda , działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia
14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U.
z 2000 r., nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 10 ust. 1 w związku z art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych, decyzją z dnia [...], utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Uzasadniając treść podjętego rozstrzygnięcia Wojewoda przytoczył treść art. 47 ust. 1 i 2 oraz art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych, w oparciu o które wywiódł, iż warunkiem zameldowania w danym lokalu jest fakt zamieszkania w nim.
Kluczowe zatem dla oceny prawidłowości zameldowania Z.G. na pobyt stały przy ul. [...] było ustalenie, czy w dacie zameldowania zamieszkiwał on w tym lokalu, a zatem, czy na formularzu zgłoszenia pobytu stałego podane zostały prawdziwe informacje.
Zdaniem Wojewody , bezsporne jest, że Z.G. w dacie zameldowania nie mieszkał w lokalu przy ul. [...]. Fakt ten wynika wprost z wyjaśnień Z.G. złożonych do protokołu w dniu [...] r. jak również z treści zeznań T.G. z dnia [...] r. oraz z pisma Komendy Powiatowej Policji w [...] z dnia [...] r.