Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel,, Sędzia NSA Elżbieta Makowska (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Aneta Ciesielska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 4 lutego 2016 r. sprawy ze skargi Spółki A. na uchwałę Gminy Miasto Koszalin z dnia 25 czerwca 2009 r. nr XXXVII/430/2009 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Śródmieścia Koszalina I. stwierdza nieważność § 12 ust. 11 pkt 2 zaskarżonej uchwały w części obejmującej ustalenie : "natomiast istniejące stacje bazowe telefonii komórkowej należy wyłączyć z eksploatacji w okresie do 5 lat od uchwalenia niniejszego planu", II. w pozostałym zakresie oddala skargę, III. zasądza od Gminy Miasto K. na rzecz skarżącej Spółki A. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Rada Miejska w dniu 25 czerwca 2009 r. podjęła uchwałę nr XXXVII/430/2009 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Śródmieścia przywołując jako podstawę prawną jej wydania art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), dalej zwanej: "u.p.z.p."
W § 12 tej uchwały Rada zawarła "Ustalenia dotyczące infrastruktury technicznej", wśród których w ust. 11 Rada postanowiła, że "W zakresie telekomunikacji ustala się:
1) Prowadzenie linii telekomunikacyjnych w liniach rozgraniczających ulic, jako linii kablowych;
2) Na terenach zabudowy śródmiejskiej, mieszkaniowej wielorodzinnej oraz terenach wskazanych w ustaleniach szczegółowych zakazuje się lokalizacji stacji bazowych telefonii komórkowej, natomiast istniejące stacje bazowe telefonii komórkowej należy wyłączyć z eksploatacji w okresie do 5 lat od uchwalenia niniejszego planu;
3) Na terenach zabudowy objętych strefami ochrony konserwatorskiej oraz na obiektach zabytkowych określonych w ustaleniach szczegółowych dopuszcza się lokalizację stacji bazowych telefonii komórkowej we współdziałaniu z urzędem ochrony zabytków".
Uchwała to została zmieniona kolejną uchwałą Rady Miejskiej nr XI/119/2011 r. z dnia 21 czerwca 2011 r.
Spółka A., zwana dalej "Spółką" lub "skarżącą", pismem z dnia 11 sierpnia 2015 r., doręczonym 18 sierpnia 2015 r. wezwała Radę Miejską do usunięcia naruszenia prawa spowodowanego przez wyżej cytowany § 12 ust. 11 pkt 2 wskazanej uchwały opublikowanej w Dz. Urz. Woj. Z. z dnia 18 lipca 2011 r., Nr 83, poz. 1548, dalej zwanej: "MPZP".
Pismem z dnia 1 września 2015 r., doręczonym w dniu 4 września 2015 r. Prezydent Miasta poinformował Spółkę A., że przystąpiono do zmiany ww. uchwały zgodnie z Uchwałą Nr XLVIII/687/2014 Rady Miejskiej z dnia 25 września 2014r. , zapisy nowego planu miejscowego będą uwzględniały przepisy ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, z projektem nowego planu Śródmieścia i wprowadzonymi zmianami będzie można się zapoznać na etapie wyłożenia projektu do publicznego wglądu.
Pismem z dnia 30 września 2015 r. (data nadania przesyłki na kopercie k. 25 akt sąd.) Spółka A. za pośrednictwem Rady Miejskiej wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na wskazaną na wstępie uchwałę z dnia 25 czerwca 2009 r. zaskarżając jej § 12 ust. 11 pkt 2.
Skarga oparta została na zarzucie naruszenia następujących przepisów prawa materialnego:
1. art. 46 ust. 1 w zw. z art. 75 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, zwanej: "ustawą o wspieraniu" w związku z art. 101 ustawy o samorządzie gminnym, zwanej dalej: "u.s.g." poprzez ich niezastosowanie i nieusunięcie naruszenia prawa poprzez nieuchylenie § 12 ust. 11 pkt 2 MPZP, który ustanawiając ograniczenie w możliwości lokalizowania na terenie objętym tymże planem stacji bazowych telefonii komórkowej, jak również obowiązek wyłączenia stacji już funkcjonujących w sposób rażący narusza wyżej wskazane przepisy ustawy o wspieraniu;