Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz Sędziowie Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj (spr.), Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj Protokolant starszy inspektor sądowy Aneta Ciesielska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi M. M. na czynność Prezydenta Miasta z dnia [...] r. w przedmiocie świadczenia rekompensującego utracony dochód za odbyte ćwiczenia wojskowe I. stwierdza bezskuteczność czynności materialno-technicznej Prezydenta Miasta z dnia [...] r., II. uchyla decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...],
W dniu 10 października 2018 r. M. M. złożył wniosek do Prezydenta Miasta o ustalenie i wypłatę należnego świadczenia pieniężnego rekompensującego utracone wynagrodzenie z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Do wniosku strona dołączyła zaświadczenie o odbyciu ćwiczeń wojskowych z dnia 29 września 2018 r., ewidencję przychodów za okres od 1 czerwca 2018 r. do 30 czerwca 2018 r., a także za okres od 1 do 31 lipca 2018 r. oraz od 1 do 31 sierpnia 2018 r., jak również zaświadczenie wystawione przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ś. o wysokości przychodu w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 8 października 2018 r. Dodatkowo, skarżący przedstawił także pismo z dnia 9 października 2018 r. zatytułowane "zaświadczenie o dochodach".
Decyzją z dnia [...] r. nr [...], Prezydent Miasta, na podstawie art. 119a ust. 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r.
o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2018 r., poz. 1459 ze zm.) oraz art. 104 § 1 k.p.a. a także § 7, § 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 sierpnia 2015 r. w sprawie sposobu ustalania i trybu wypłacania świadczenia pieniężnego żołnierzom rezerwy oraz osobom przeniesionym do rezerwy niebędącym żołnierzami rezerwy (Dz.U. z 2018 r., poz. 881), po rozpatrzeniu opisanego wyżej wniosku M. M. ustalił świadczenie pieniężne rekompensujące utracone "wynagrodzenie ze stosunku pracy w kwocie [...]zł".
W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że wnioskodawca w dniach [...] r. - [...] r. odbywał ćwiczenia wojskowe w Jednostce Wojskowej [...] wobec czego w oparciu o § 7 rozporządzenia z dnia 25 sierpnia 2015 r. w sprawie sposobu ustalania i trybu wypłacania świadczenia pieniężnego żołnierzom rezerwy oraz osobom przeniesionym do rezerwy niebędącym żołnierzami rezerwy, świadczenie rekompensujące przysługuje stronie w kwocie wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2018 r.
W odwołaniu od powyższej decyzji, M. M. podniósł, że w świetle regulacji zawartych w § 5 pkt 2 wskazanego wyżej rozporządzenia z 25 sierpnia 2015 r., świadczenie rekompensujące stanowi kwota dochodu uzyskanego przez żołnierza z prowadzonej działalności gospodarczej za ostatni rok podatkowy poprzedzający okres odbytych ćwiczeń wojskowych, podzielona przez 252 i następnie pomnożona przez liczbę dni odbytych ćwiczeń wojskowych. Skarżący zaznaczył, że na podstawie przedstawionych przez niego dowodów: zaświadczenia z Urzędu Skarbowego oraz wydruku ewidencji przychodów z biura rachunkowego z 3 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym odbyto szkolenie wojskowe, możliwe jest ustalenie wysokości jego dochodu uzyskiwanego z prowadzonej działalności gospodarczej.
Powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych, strona wskazała, że przyznana żołnierzowi rezerwy rekompensata musi być rzeczywista i adekwatna do straty poniesionej z tytułu powołania żołnierza rezerwy do ćwiczeń. Nie może mieć ona charakteru pozornego. Temu też celowi powinny służyć przepisy rozporządzenia wykonawczego.