Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Makowska /spr./ Sędziowie Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz Asesor WSA Arkadiusz Windak Protokolant sekr. sąd. Małgorzata Płocharska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 września 2005 r. sprawy ze skargi Spółki A. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie opłaty za zajęcie pasa drogowego I. u c h y l a zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...]r. nr [...], II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad decyzją z dnia [...] r. Nr [...], wydaną na podstawie art. 39 ust.3 oraz 40 ust.2, 3, 5 i 11 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 71, poz. 838 z późn. zm.) oraz § 3.1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 maja 2004 r. w sprawie wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg, których zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad (Dz. U. Nr 129, poz. 1369) i art. 104 Kpa, po rozpoznaniu wniosku Spółki A. z dnia [...] r.
1. wyraził zgodę na zajęcie przez wnioskodawcę, pasa drogowego o powierzchni [...] m2, w ciągu drogi krajowej nr [...] w m. [...] w kilometrze [...] strona lewa i prawa, w celu umieszczenia gazociągu [...], według lokalizacji szczegółowej określonej w planie sytuacyjnym stanowiącym załącznik nr 1 do niniejszej decyzji;
2. ustalił opłatę za zajęcia pasa drogowego w celu umieszczenia urządzeń nie związanych z funkcjonowaniem drogi w obszarze zabudowanym w kwocie [...] zł.
W uzasadnieniu wskazano jedynie stronę na wniosek której wydano decyzję oraz stwierdzono, że uzgodniona decyzja wypełnia w całości oczekiwania wnioskodawcy.
Spółka A. G wniosła o ponowne rozpatrzenie sprawy nie zgadzając się na uiszczenie opłat za umieszczenie w pasie drogowym urządzeń infrastruktury technicznej na 50 lat z góry i wnosząc o naliczenie opłaty sukcesywnie za każdy rok, zgodnie z art. 39 oraz 40 ustawy o drogach publicznych oraz § 3 ust 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 maja 2004 r. w sprawie wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg, których zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad. Strona powołała się też na obligatoryjne przepisy ustawy o rachunkowości i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Dyrektor Generalny Dróg Krajowych i Autostrad, decyzja z dnia [...] r. Nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 Kpa, po ponownym rozpatrzeniu sprawy - utrzymał w mocy decyzje własną z dnia [...] r.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że zgodnie z przepisem art. 40 ust.11 ustawy o drogach publicznych, opłaty za zajęcie pasa drogowego pobiera się przy udzielaniu zezwolenia na zajęcie pasa drogowego. Opłata ustalona na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 maja 2004 r. w sprawie wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego, których zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad pobierana jest "z góry" za cały okres zajęcia pasa drogowego, określony we wniosku podmiotu występującego o zajęcie pasa drogowego. Opłata liczona jest bowiem jako iloczyn liczby metrów kwadratowych powierzchni pasa drogowego zajętej przez rzut poziomy urządzenia, rocznej stawki opłat i liczby lat.
Dlatego Dyrektor uznał, że opłaty zostały naliczone zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
Spółka A. , zaskarżyła powyższą decyzję ostateczną do sadu administracyjnego zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnię przepisów ustawy o drogach publicznych, a w szczególności art. 40 ust. 5 tej ustawy przez przyjęcie, że opłatę za zajęcie pasa drogowego w celu umieszczenia w tym pasie urządzeń infrastruktury technicznej nie związanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego (art. 40 ust. 2 pkt 2 w/w ustawy) ustala się jako iloczyn liczby metrów kwadratowych powierzchni pasa drogowego zajętej przez rzut poziomy urządzenia, rocznej stawki opłaty za zajęcie 1m2 pasa drogowego i liczby lat. Zdaniem strony skarżącej, przepis ten nie zawiera w swojej treści słów" i liczby lat", opłata za zajęcie pasa drogowego została w decyzji ustalona wadliwie, przy zastosowaniu dodatkowego, nieprzewidzianego prawem mnożnika pn. "liczba lat."