Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Kłosowski, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel (spr.),, Sędzia NSA Elżbieta Makowska, Protokolant Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi A. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej oddala skargę
Burmistrz Gminy [...] decyzją z dnia [...], numer [...], wydaną na podstawie art. 145 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o gospodarce nieruchomościami" i uchwały nr XXXI/400/09 Rady Miejskiej w Goleniowie z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku budowy dróg w Goleniowie (Dz. Urz. Województwa Zachodniopomorskiego Nr 60, poz. 1628), ustalił A.N. opłatę adiacencką z tytułu wzrostu wartości 20/100 części nieruchomości położonej przy ulicy [...] w obrębie ewidencyjnym nr [...] miasta [...] , oznaczonej numerami działek [...] o łącznej powierzchni [...] m2 gruntów, w wyniku wybudowania drogi i kanalizacji deszczowej, w wysokości [...]. W uzasadnieniu powyższej decyzji organ stwierdził, że nieruchomość podlegająca opłacie adiacenckiej, przylega do ulicy [...] w [...], która przed wybudowaniem drogi posiadała nawierzchnię nieutwardzoną bez chodników i okrawężnikowania. W latach [...] na podstawie pozwolenia na budowę, zawartego w decyzji Starostwa Powiatowego w [...] nr [...] z dnia [...] wybudowano na ww. ulicy drogę o nawierzchni trwale utwardzonej i kanalizację deszczową. Inwestycja została odebrana w dniu [...],a pozwolenie na użytkowanie ww. urządzeń wydano w dniu [...]. Z dniem wydania pozwolenia na użytkowanie urządzeń stworzono warunki do korzystania z drogi o nawierzchni trwale utwardzonej i z kanalizacji deszczowej dla nieruchomości będącej własnością A.N. w udziale do [...] części.
Ww. nieruchomość nie jest wyłączona, w myśl art. 143 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, z procedury naliczania opłat adiacenckich, co ustalono w następujący sposób. Nieruchomość jest położona na terenie nie posiadającym obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, a w ewidencji gruntów jest oznaczona symbolem użytków "B" - zabudowana budynkami mieszkalnymi. Jak wynika z powyższego, przedmiotowa nieruchomość nie jest przeznaczona na cele rolne i leśne.
Zgodnie z powołanym na wstępie art. 145 ust. 1 oraz art. 146 ust. 1a ww. ustawy: "Wójt, burmistrz albo prezydent miasta może, w drodze decyzji, ustalić opłatą adiacencką każdorazowo po stworzeniu warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo po stworzeniu warunków do korzystania z wybudowanej drogi. Ustalenie opłaty adiacenckiej następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego".
W następstwie wszczętego postępowania administracyjnego rzeczoznawca majątkowy posiadający uprawnienia nr [...], powołany postanowieniem z dnia [...], sporządził operat szacunkowy w dniu [...], który wykazał wzrost wartości nieruchomości. Decyzją o znaku [...] z dnia [...] naliczona została A.N. opłata adiacencką. Strona odwołała się od tej decyzji. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją nr [...], z dnia [...] r. uchyliło decyzję organu I instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia wskazując, że należy uzupełnić akta o stosowne dokumenty źródłowe dotyczące nieruchomości i dokonać oceny prawidłowości powierzchni nieruchomości przyjętej przez rzeczoznawcę w toku szacowania.