Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Sędzia WSA Arkadiusz Windak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 marca 2022 r. sprawy ze skargi Spółka na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy B. z dnia [...] listopada 2016 r. ,Nr [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej Spółka [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
1. Decyzją z dnia [...] listopada 2016 r., Wójt Gminy B., po rozpatrzeniu wniosku E. Spółka z o. o. w S. (dalej przywoływana jako: "Spółka", "Skarżąca’), odmówił określenia środowiskowych uwarunkowań dla realizacji przedsięwzięcia pod nazwą "Budowa farmy wiatrowej w rejonie miejscowości B. w gminie B. wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną". Nadto postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2016 r. znak: [...] Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w S. odmówił uzgodnienia warunków realizacji przedsięwzięcia powołując się na postanowienia ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz. U z 2016, poz. 961 ze zm.) - dalej "ustawa odległościowa". Organ stwierdził, że odległość planowanych siłowni od zabudowy będzie mniejsza niż dziesięciokrotność całkowitej wysokości turbiny.
2. Od decyzji tej Spółka złożyła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S., zaskarżając jednocześnie postanowienie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w S. z dnia [...] sierpnia 2016 r., odmawiające uzgodnienia realizacji planowanego przedsięwzięcia.
3. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S., decyzją z dnia [...] stycznia 2017 r. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję Wójta Gminy B..
4. Po rozpoznaniu skargi na powyższą decyzję Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 1 czerwca 2017 (sygn. akt II SA/Sz 283/17) uznał, że nie zawiera ona usprawiedliwionych podstaw i tym samym podlega oddaleniu.
5. Wniesiona przez Spółkę skarga kasacyjna od tego wyroku została przez Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z dnia 26 września 2019 r., (sygn. akt II OSK 2646/17), oddalona. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał m.in., że w art. 13 ust. 1 lit. d dyrektywy 2009/28/WE państwa członkowskie zostały zobowiązane do podjęcia kroków niezbędnych do zapewnienia "obiektywności, przejrzystości, proporcjonalności i niedyskryminacyjnego charakteru zasady autoryzacji, certyfikacji i licencjonowania oraz uwzględniania w nich charakterystyki poszczególnych technologii energii odnawialnej". Przepis ten nie jest jednak równoznaczny z nałożeniem na państwa członkowskie obowiązku udzielania zgody na podejmowanie przez wszystkie podmioty wszelkich indywidualnych działań o ile tylko zmierzają do umożliwienia lokalizowania elektrowni wiatrowych. Nie jest konsekwencją tego przepisu konieczność interpretowania wszelkich norm krajowych w taki sposób, by wymusić pozytywne opiniowanie wszelkich działań indywidualnych podmiotów zamierzających zlokalizować inwestycje dotyczącą elektorowi wiatrowej. Naczelny Sąd Administracyjny wskazał również, że ustawa odległościowa nie wprowadza całkowitego zakazu lokalizacji inwestycji dotyczących budowy elektrowni wiatrowych, ale wprowadza jedynie ograniczenie w ich lokalizowaniu z uwagi na ochronę środowiska, w tym zdrowie ludzkie. Nadto Sąd ten uznał, że w rozpoznawanej sprawie nie mamy do czynienia z przepisami technicznymi w rozumieniu dyrektywy 2015/1535. Zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. f "przepisy techniczne" oznaczają specyfikacje techniczne i inne wymagania bądź zasady dotyczące usług, włącznie z odpowiednimi przepisami administracyjnymi, których przestrzeganie jest obowiązkowe, de iure lub de facto, w przypadku wprowadzenia do obrotu, świadczenia usługi, ustanowienia operatora usług lub korzystania w państwie członkowskim lub na przeważającej jego części, jak również przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne państw członkowskich, z wyjątkiem określonych w art. 7, zakazujące produkcji, przywozu, wprowadzania do obrotu lub stosowania produktu lub zakazujące świadczenia bądź korzystania z usługi lub ustanawiania dostawcy usług. Produktem zaś jak stanowi art. 1 ust. 1 lit. a jest każdy wyprodukowany przemysłowo produkt lub każdy produkt rolniczy, włącznie z produktami rybnymi. Przepisy art. 4 ust. 1 nie kwalifikują się do żadnej z grup przepisów technicznych w rozumieniu wskazanej dyrektywy 2015/1535, albowiem nie dotyczy produktu czy też usługi. Powyższy przepis ustawy odległościowej nie ustanawia żadnego rodzaju ograniczeń ilościowych dotyczących przepływu towarów oraz środków o skautkach równoważnych. Określanie wysokości elektrowni wiatrowej w celu przeprowadzenia analizy dotyczącej minimalnej odległości od zabudowy mieszkaniowej nie należy do grupy przepisów technicznych a jedynie do przepisów dotyczących lokalizowania elektrowni wiatrowych. Mając to na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że skarga kasacyjna jako nieoparta na usprawiedliwionych podstawach podlegała oddaleniu na podstawie art. 184 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) - dalej: "P.p.s.a.".