Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Teresa Zauerman, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 maja 2019 r. sprawy ze skargi O. Z. na decyzję Wojewody Z. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego świadczenia I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty B. z dnia [...] r. nr [...], II. umarza postępowanie administracyjne w sprawie.
1. Starosta [...] decyzją z dnia [...] znak [...], powołując się na art. 76 ust. 1 i 2 pkt 4a w związku z art. 53h ust. 1, art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. c ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2018 r., poz. 1265 i 1149 ze zm., dalej przywoływana jako: "u.p.z.") oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz.1257 ze zm., dalej przywoływana jako: "K.p.a.") orzekł o obowiązku zwrotu przez O. Z. (dalej przywoływana jako: "Skarżąca") nienależnie pobranego świadczenia, tj. kosztów przygotowania zawodowego w okresie od 5 marca 2018 r. do 23 maja 2018 r. w kwocie 325 zł. 00 gr.
2. Od powyższej decyzji Skarżąca wniosła odwołanie, w którym podała, że warunkiem podjęcia decyzji o zwrocie nienależnie pobranego świadczenia na podstawie art. 76 ust. 2 pkt 4 a ustawy jest celowe wprowadzenie w błąd organu, a takich nieprawdziwych oświadczeń nie składała. Zdaniem Skarżącej, Organ I instancji nie powinien twierdzić, że nienależnie pobrała ona świadczenie albowiem nie miała w ogóle wiedzy, że nie miała do niego prawa. Strona podniosła także, że na dzień rejestracji w PUP nie miała żadnej wiedzy, iż w dniu 28 maja 2018 r. zostanie jej przyznany zasiłek pielęgnacyjny ze względu na chore dziecko.
3. Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] nr [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a. oraz art. 10 ust. 7 pkt 2 i art. 76 ust. 1 i ust. 2 pkt 4a w związku z art. 53h ust. 1 u.p.z. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podniósł, że po rejestracji Skarżącej w PUP B. w dniu [...] oraz przyznaniu ww. prawa do stypendium od dnia 05.3.2018 r. do 04.3.2019 r. (dec. z dnia [...] Nr [...]/18) do PUP w B. w dniu [...] wpłynęło oświadczenie Strony o rezygnacji z przygotowania zawodowego w zakładzie fryzjerskim z powodu uzyskania przez jej syna orzeczenia o niepełnosprawności (Lp. 22 części II akt administracyjnych - akta CAZ).
Organ na wstępie podkreślił, że zgodnie z art. 53h ust. 1 u.p.z. uczestnik przygotowania zawodowego dorosłych, który z własnej winy przerwał program tego przygotowania lub nie przystąpił do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie, egzaminu czeladniczego lub egzaminu sprawdzającego, jest obowiązany do zwrotu kosztów tego przygotowania poniesionych z Funduszu Pracy, z wyjątkiem sytuacji gdy powodem przerwania programu tego przygotowania lub nieprzystąpienia do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie, egzaminu czeladniczego lub egzaminu sprawdzającego było podjęcie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej.
Organ wskazał, że z przepisu tego wynika wprost, że obowiązek zwrotu kosztów nie występuje, gdy powodem przerwania programu przygotowania zawodowego lub nieprzystąpienia do stosownych egzaminów było podjęcie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej. W danej sprawie, jak podkreślił Organ, taka sytuacja nie miała w ogóle miejsca.