Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w K. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj Sędzia WSA Barbara Gebel po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 grudnia 2017 r. sprawy ze skargi F. I. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania I. uchyla zaskarżone postanowienie, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz skarżącego F. I. kwotę [...]([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/8

1. Decyzją z dnia [...] r. numer [...], Wójt Gminy Ś. uchylił w części decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego (numer [...], z dnia [...] r.), polegającą na przebudowie drogi gruntowej na działkach nr [...] obr. Ś. gm. Ś. w zakresie wyłączenia z obszaru inwestycji części dz. Nr [...] obr. Ś. , na odcinku od granicy działki nr [...] do granicy działki nr [...].

2. W piśmie z dnia 18 lipca 2016 r. zawierającym odwołanie od kwestionowanej decyzji Wójta Gminy Ś. (przesyłkę nadano w UP w tej samej dacie), F. I. (dalej przywoływany jako: "Skarżący"), zwrócił się z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania.

Uzasadniając wniosek wskazał, że nigdy nie został pouczony o sposobie i terminie wniesienia odwołania od wydanej decyzji. Podniósł, że nawet w zawiadomieniu z dnia 9 czerwca 2016 r. (o podpisaniu decyzji kończącej postępowanie w sprawie uchylenia w części decyzji Wójta Gminy Ś. z dnia [...] r.), które otrzymał dopiero w dniu 11 lipca 2016 r., brak jest informacji o sposobie wniesienia odwołania. Podkreślił, że dopiero w dniu 11 lipca 2016 r. dowiedział się o wydaniu decyzji w niniejszej sprawie, jednak organ nadal nie przesłał mu samej decyzji. Zdaniem Skarżącego, nie może być wątpliwości, że w sytuacji uchybienia terminowi do wniesienia odwołania nie ponosi za to winy.

Ponadto wyjaśnił, że list polecony (zawierający zawiadomienie z dnia 9 czerwca 2016 r.) nie został przez niego odebrany ze względu na fakt, że zawiadomienie powtórne trafiło do jego skrzynki w trakcie jego wyjazdu urlopowego, natomiast pierwsze zawiadomienie nie trafiło do niego w ogóle.

3. Po rozpatrzeniu wniosku Skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od ww. decyzji Wójta Gminy Ś. z dnia [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. postanowieniem z dnia [...] r., nr [...] odmówiło przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.

4. Powyższe postanowienie Skarżący zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie.

5. Wyrokiem z dnia 2 marca 2017 r. w sprawie o sygn. akt II SA/Sz 1419/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił zaskarżone postanowienie.

W uzasadnieniu Sąd podkreślił, że w sytuacji, gdy strona po wniesieniu odwołania z uchybieniem terminu złożyła również wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, to organ odwoławczy w pierwszej kolejności rozpatruje ten wniosek i jeżeli w wydanym postanowieniu odmówi przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, to wyłączona zostaje możliwość wydania odrębnego postanowienia na podstawie art. 134 K.p.a., stwierdzającego uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji.

Skoro wydaje się jedno postanowienie, to tym samym postanowienie w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu winno także zawierać ustalenia, odnośnie niezachowania terminu do złożenia odwołania. W sprawie, Kolegium w swoim postanowieniu kwestie te zupełnie pominęło, co powoduje, że Sąd - nie dokonujący własnych ustaleń - nie może odnieść się do zaistnienia przesłanek formalnych rozpatrzenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Co prawda, w odpowiedzi na skargę Organ zawarł ustalenia dotyczące doręczenia powiadomienia o wydanej decyzji, jednakże odpowiedź na skargę nie może zastępować treści wydanego w sprawie rozstrzygnięcia. W świetle powyższego Sąd uznał, że wydanie zaskarżonego postanowienia nastąpiło z naruszeniem art. 7 i 77 § 1 w związku z art. 59 § 2 i 58 K.p.a., a naruszenie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Strona 1/8