Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder (spr.), Asesor WSA Krzysztof Szydłowski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 24 lutego 2022 r. przy udziale Prokuratora P. S. sprawy ze skargi G. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta K. nr [...] z dnia [...] r., II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz skarżącego G. G. kwotę [...]([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W dniu [...] czerwca 2019 r. G. G. (zwany dalej: "stroną" lub "skarżącym") złożył wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z uwagi na sprawowanie opieki nad matką K. G., legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Prezydent Miasta K. (zwany dalej: "organem I instancji"), decyzją z dnia [...] lipca 2019 r., nr [...], odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia z uwagi na fakt, że niepełnosprawność matki skarżącego istnieje od [...] roku życia, a więc powstała później niż do ukończenia 18 roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia, jak stanowi art. 17 ust. 1 b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 220 ze zm., zwanej dalej: "u.ś.r."). Decyzją z dnia [...] września 2019 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze (zwane dalej: "organem II instancji") utrzymało w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...] lipca 2019 r.
Na powyższą decyzję organu II instancji skarżący złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, którą zarejestrowano pod sygn. akt II SA/Sz 1093/19.
Decyzją z dnia [...] listopada 2019 r. organ II instancji, działając w trybie autokontroli (na podstawie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej jako "p.p.s.a." w związku z art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego) - uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie i uchylił w całości decyzję własną z dnia [...] września 2019 r. oraz decyzję organu I instancji z dnia
[...] lipca 2019 r., i orzekł o odmowie przyznania skarżącemu świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawną matką od dnia [...] czerwca 2019 r. do dnia [...] września 2019 r. oraz przyznał świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawną matką na okres od dnia [...] września 2019 r. do dnia
[...] września 2019 r. w kwocie [...]zł oraz od dnia [...] października 2019 r. do dnia ustania potrzeby w wysokości [...] zł miesięcznie.
W uzasadnieniu wydanej decyzji organ wyjaśnił, iż z treści skargi uzyskał informację, że skarżący w dniu [...] września 2019 r. złożył oświadczenie woli o rezygnacji z dotychczas otrzymywanego specjalnego zasiłku opiekuńczego. Jednakże oświadczenie takie złożył przed organem I instancji nie informując o powyższym organu II instancji, przed którym toczyło się wówczas postępowanie odwoławcze. Organ II instancji wskazał, że organ I instancji nie dopełnił czynności polegającej na poinformowaniu organu odwoławczego o zaistniałej sytuacji i wydaniu w dniu [...] września 2019 r. decyzji uchylającej decyzję własną z dnia [...] listopada
2018 r. od dnia [...] września 2019 r. w przedmiocie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego na matkę strony. Wobec powyższego, organ II instancji wystosował do Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w K. pismo o udzielenie informacji, czy strona wniosła odwołanie od ww. decyzji. Pismem z dnia [...] października 2018 r. Dyrektor MOPR K. poinformował, iż strona nie wniosła odwołania od powyższej decyzji.