Sprawa ze skargi na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie opłaty legalizacyjnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Strzelecka - Kuligowska, Sędziowie Sędzia NSA Henryk Dolecki /spr./, Sędzia NSA Elżbieta Makowska, Protokolant Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi G. K. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty legalizacyjnej I. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...] , oraz postanowienie Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...], a także postanowienie Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...], II. orzeka, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu, III. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Inne orzeczenia o symbolu:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
Inne orzeczenia z hasłem:
Budowlane prawo
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego
Uzasadnienie strona 1/7

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w S. decyzją z dnia

[...] działając na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414 ze zm.) nakazał G. K. dokonanie rozbiórki wybudowanego bez pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego i 2 zespołów zbiorników bezodpływowych zlokalizowanych na działce nr [...] i [...]w miejscowości K. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że po przeprowadzeniu w dniu 15 listopada 2000 r. kontroli budowy domu jednorodzinnego stwierdzono, ze budowa jest prowadzona bez wymaganego prawem pozwolenia. Wykonany jest stan surowy zamknięty budynku z tynkami zewnętrznymi i wewnętrznymi.

Od decyzji tej odwołanie wniósł G. K. zarzucając naruszenie art. 48 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane poprzez jego zastosowanie w przedmiotowej sprawie zamiast art. 37 ustawy z 24 października 1974 r. Prawo budowlane.

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w S. decyzją z dnia [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 48 ustawy Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję wskazując, że zdaniem organu odwoławczego zebrane w sprawie dowody pozwalają stwierdzić, iż trwa sukcesywnie budowa prowadzona bez pozwolenia, a postępowanie administracyjne w sprawie nie było prowadzone przed wejściem w życie Prawa budowlanego z 1994 r. Powołane w odwołaniu dowody o zakończeniu remontu budynku przed dniem 1995 r. dotyczyć mogą ewentualnie innej inwestycji.

Od powyższej decyzji skargę do sądu administracyjnego złożył G. K. zarzucając naruszenie przepisów postępowania tj. art. 75 § 1, 78 § 1 i 136 kpa, ponieważ nie przeprowadzono żadnego z dowodów wnioskowanych przez stronę, co odprowadziło do błędnego ustalenia stanu faktycznego w oparciu o fragment materiału dowodowego. Poza tym skarżący zarzucił naruszenie art. 48 Prawa budowlanego z 1994 r., poprzez jego zastosowanie, zamiast art. 37 Prawa budowlanego z 1974 r.

Wyrokiem z dnia 25 czerwca 2003 r., SA/Sz 893/2001 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Szczecinie uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji z powodu naruszenia przepisów postępowania administracyjnego, w szczególności art. 75 § 1, art. 78 § 1 i art. 136 kpa, a także art. 10 § 1, art. 7, art. 77 § 1, art. 107 § 3 kpa. Sąd wskazał również na okoliczności faktyczne, które powinny zostać wyjaśnione zwłaszcza, kiedy strona nabyła przedmiotową nieruchomość, jaki był stan zabudowy oraz kiedy i jakie prace budowlane były wykonywane.

Rozpoznając ponownie sprawę organ przesłuchał świadków oraz stronę, przeprowadził oględziny budynku i sporządził dokumentację fotograficzną wskazującą na stan wykonanych robót. Na podstawie przeprowadzonych dowodów ustalono, że do końca grudnia 1994 r. zostały zakończone roboty przy murach budynku, ale nie wykonano tynków zewnętrznych, a pokrycie dachu wykonano w 1996 r. Wprawdzie w oświadczeniach z 2001 r. pojawiają się stwierdzenia, że remont zakończono w 1994r., ale słowo "remont" jest w rozpoznawanej sprawie, zdaniem organu, nadużywane, ponieważ zgodnie z art. 3 pkt 8 Prawa budowlanego - remont to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego. Protokoły kolejnych oględzin od 1997 r. do 2004 r. wskazują, że budowy nie zakończono do chwili rozpoznania sprawy. Zgodnie z art. 103 Prawa budowlanego przepisu art. 48 nie stosuje się do obiektów, których budowa została zakończona przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane lub w stosunku do których przed tym dniem wszczęto postępowanie administracyjne. W sprawie nie zachodzą okoliczności wskazane w art. 103 Prawa budowlanego bowiem zebrane dowody wskazują, że budowy nie zakończono (nie wykonano tynków wewnętrznych, posadzek, montażu stolarki drzwiowej, białego montażu).

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
Inne orzeczenia z hasłem:
Budowlane prawo
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego