Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski, Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Skrzetuska-Gajos po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi L. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zobowiązania z tytułu obowiązku zwrotu środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2019 r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego
(Dz.U. z 2018, poz. 2096 t.j. ze zm., dalej przywoływanej jako "k.p.a."), w związku z art. 49f ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1172 ze zm., dalej zwaną "ustawą"), po rozpatrzeniu odwołania L. L., utrzymało w mocy decyzję Starosty S. z dnia [...] lipca 2019 r., nr [...], odmawiającą umorzenia zobowiązania z tytułu obowiązku zwrotu wraz z odsetkami środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, dalej jako "PFRON", w wysokości [...] zł, przyznanych skarżącemu po rozpatrzeniu jego wniosku z dnia 16 maja 2014 r. w ramach zawartej umowy nr [...], jako osobie niepełnosprawnej na rozpoczęcie działalności gospodarczej w zakresie pomocy społecznej z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych.
Z uzasadnienia decyzji organu II instancji wyłania się następujący stan faktyczny sprawy.
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2017 r. (nr [...]) organ I instancji odmówił skarżącemu umorzenia zobowiązania wobec Powiatu S. z tytułu obowiązku zwrotu wraz z odsetkami środków PFRON, przyznanych wyżej wymienionemu na określony umownie cel.
Od powyższej decyzji wnioskodawca odwołał się wnosząc, o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez umorzenie zobowiązania wobec PFRON w całości, ewentualnie o uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi I instancji.
Organ odwoławczy decyzją z dnia [...] października 2017 r.
nr [...] uchylił w całości decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Organ I instancji ponownie rozpatrując sprawę decyzją z dnia [...] listopada 2017 r. (nr [...]) odmówił umorzenia spornego zobowiązania strony.
Od wyżej wymienionej decyzji wnioskodawca odwołał się, wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez umorzenie zobowiązania wobec PFRON w całości, ewentualnie o uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi I instancji.
Decyzją z dnia [...] października 2018 r., nr [...], Kolegium uchyliło w całości decyzję organu I instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Organ odwoławczy zwrócił uwagę, iż zgodnie z art. 49f ust. 1 ustawy, na wniosek dłużnika lub strony umowy, której przedmiot obejmuje dokonanie wydatków ze środków Funduszu, organy i podmioty powołane do zawierania takich umów mogą rozłożyć na raty spłatę należności pieniężnych mających charakter cywilnoprawny lub odroczyć termin ich płatności w drodze umowy - w przypadku uzasadnionym ważnym interesem dłużnika, interesem publicznym, względami gospodarczymi lub społecznymi, lub innymi przyczynami zasługującymi na uwzględnienie, w szczególności w razie całkowitej nieściągalności w rozumieniu art. 49 ust. 5b ustawy.