Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Zbigniew Czarnik po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 lutego 2011 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi INC P.R. S.A. z/s w R. na decyzję P. Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w R. z dnia [...] sierpnia 2010 r. znak [...] w przedmiocie choroby zawodowej I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w R. z dnia [..] czerwca 2010 r., znak [...]; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zwraca skarżącej INC P.R.S.A. z/s w R. kwotę 200 zł /słownie: dwieście złotych/ tytułem nienależnie uiszczonego wpisu od skargi na jej koszt.
Decyzją z dnia [..] sierpnia 2010r., znak: [...] P. Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w R. (dalej: "PPWIS") utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w R. (dalej: "PPIS") nr [...] z dnia [..] czerwca 2010r., znak: [...] ustalającą u J.D. chorobę zawodową w postaci kontaktowego zapalenia skóry z podrażnienia.
Decyzję PPWIS wydał na podstawie art. 138 §1 pkt 1 k.p.a. oraz §8 ust. 1 w zw. z §11 ust.1 rozporządzenia Rady Ministrów z 30.06.2009r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U.2009, nr 105, poz. 869). W uzasadnieniu organ wskazał, że J.D. w okresie od [..] listopada 1996 do [..] stycznia 2008r. pracowała w charakterze laboranta, a od dnia [..] lipca 2008r. jest pracownikiem biurowym. W pierwszym ze wskazanych okresów była narażona na czynniki szkodliwe, a badania jakim została poddana w Instytucie Medycyny Pracy w Ł. (dalej "IMP") ujawniły ostrą reakcję z podrażnienia na preparat Fumaderm. Objawy te ustąpiły po ustaniu narażenia zawodowego na fumaran dimetylu, na co wskazuje IMP w orzeczeniach z [..].01.2009 r., [..].10.2009 r., [..].03.2010 r. , w których podkreślono, że kontaktowe zapalenie skóry z podrażniania może wystąpić także przy stosowaniu środków ochronnych u pracownika, m.in. poprzez przenikanie szkodliwych oparów, zaś na zawodową etiologię schorzenia wskazuje także ustąpienie stwierdzonych objawów chorobowych po ustaniu narażenia zawodowego.
PPWIS uznał decyzję PPIS za słuszną i zasadną. Wskazał, że pojęcie choroby zawodowej ma charakter prawny, a nie medyczny i dla rozpoznania choroby zawodowej należy ustalić: czy strona w środowisku pracy była narażona na działanie czynników szkodliwych mogących potencjalnie wywołać chorobę zawodową, biegli muszą rozpoznać daną chorobę w sensie medycznym. Między chorobą a narażeniem musi zachodzić związek przyczynowy. Kwestię narażenia i związek przyczynowy organ ustala samodzielnie, natomiast rozpoznanie choroby należy do medycznych jednostek orzeczniczych. Z treścią ich stanowiska organ nie ma prawa polemizować. Może jedynie ocenić ich spójność, zgodne, logiczne i należyte uzasadnienie. Orzeczenia zalegające w aktach tym warunkom odpowiadają. Spełnione zostały przesłanki dla rozpoznania choroby zawodowej. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia pozostaje okoliczność, że pracownica była informowana o czynnikach szkodliwych na stanowisku pracy oraz wyposażenie jej w środki ochrony osobistej. Wina nie decyduje o rozpoznaniu choroby. Organ wyjaśnił, że ograniczenie dostępu do materiału dowodowego, jako zarzut odwołania, w zakresie dokumentacji medycznej wynika z przepisów ustawy z 5 grudnia 2006 r. o wykonywaniu zawodu lekarza i lekarza dentysty oraz z ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, gdyż są objęte tajemnicą zawodową. Co do zasady wgląd do tej dokumentacji mają lekarz i pacjent. Zasada jawności z k.p.a. odnosi się do postępowania administracyjnego, a nie lekarskiego. Podtrzymano stanowisko I instancji o niemożliwości składania wniosków dowodowych o innych biegłych przez strony i prawie organu do wezwania IMP o wydanie opinii uzupełniającej.