Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Magdalena Józefczyk Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk /spr./ SO del. Elżbieta Mazur-Selwa Protokolant Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 maja 2014 r. sprawy ze skargi H. L., E. J. i M. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie scalenia gruntów - skargę oddala -
UZASADENIENIE
Przedmiotem skarg E.J., H.L. i M.C. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...], zwanego dalej SKO lub Kolegium z dnia [...] sierpnia 2012r., nr [...], [...] wydana w sprawie zatwierdzenia projektu scalenia gruntów wsi G. gm. [...] o ogólnym obszarze 1856.1024 ha, poszerzonego o część gruntów: wsi B. o powierzchni 0.73 ha, wsi C. o powierzchni 2.25 ha, wsi C. o powierzchni 1.86 ha, wsi D. o powierzchni 18.42 ha, wsi G. o powierzchni 0.27 ha, wsi G. o powierzchni 0.34 ha, wsi G. o powierzchni 41.19 ha, wsi L. o powierzchni 1.46 ha, wsi N. o powierzchni 0.15 ha, wsi W. o powierzchni 0.40 ha, wsi Z. o powierzchni 0,63 ha, wydana na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (powołano Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), zwanej dalej "k.p.a." oraz art. 1, art. 2, art. 8, art. 11, art. 13, art. 14, art. 20, art. 22 art. 27 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz.U. z 2003 r. Nr 178, poz. 1749 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą".
Z akt administracyjnych sprawy wynika, że w sprawie zatwierdzenia projektu scalenia orzekał Starosta [...] zatwierdzając pierwotny projekt scalenia decyzją z dnia [...] września 2005r., nr [...], która w wyniku rozpoznania odwołań decyzją SKO z dnia [...] listopada 2006 r., nr [...] została uchylona, a sprawę przekazano do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
Decyzją z dnia [...] marca 2008r. nr [...] Starosta [...] ponownie zatwierdził projekt scalenia gruntów. SKO decyzją z dnia [...] maja 2009, nr [...], [...], [...] orzekło w ten sposób, że w pkt I utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy w stosunku do gruntów 20 imiennie wskazanych osób, zaś w pkt II uchyliło zaskarżoną decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji w części dotyczącej 13 enumeratywnie wskazanych działek gruntowych należących do różnych odwołujących się.
Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Rzeszowie wyrokiem z dnia 28 października 2010r. sygn. akt II SA/Rz 579/09 po rozpoznaniu skarg K.K., A.C., B.P., E.S., M.C., J.M. i E.J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2009 r. w pkt I oddalił skargę J.M., w pkt II stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu ww. wyroku Sąd wskazał, że w sprawach nieuregulowanych w ustawie o scalaniu i wymianie gruntów zastosowanie mają przepisy k.p.a. - art. 33 ustawy. W postępowaniu odwoławczym przyjąć należy, iż zastosowanie mają wprost przepisy art. 127-139 k.p.a. Sąd naprowadził, że SKO utrzymując w mocy w pkt I decyzję Starosty [...] z [...] marca 2008 r. w stosunku do gruntów imiennie wskazanych odwołujących się, zaś w pkt II uchylając ww. decyzję i przekazując ją do ponownego rozpatrzenia w części dotyczącej enumeratywnie wskazanych działek gruntów należących do imiennie ujętych w orzeczeniu odwołujących się, poza zakresem orzeczenia organu odwoławczego, a także zakresem decyzji organu I instancji pozostawiło wyrzeczenie w stosunku do wszystkich pozostałych gruntów objętych scaleniem. Oznacza to, że w istocie SKO rozpoznało w postępowaniu odwoławczym sprawę administracyjną w części, w porównaniu do zakresu tej sprawy rozstrzygniętej przez organ I instancji. Nietrafne jest sformułowanie zawarte w decyzji SKO, że w zakresie nie objętym odwołaniami, decyzja organu I instancji w stosunku do pozostałych uczestników scalenia stała się ostateczną. Organ odwoławczy, który w wyniku wniesionego odwołania (odwołań) od decyzji wydanej w I instancji, ogranicza zakres swego rozstrzygnięcia pod względem przedmiotowym i podmiotowym, w porównaniu do decyzji wydanej w I instancji, w ocenie Sądu rażąco narusza art. 15 k.p.a. Niezależnie od powyższego sformułowanie "utrzymać zaskarżoną decyzję w mocy w stosunku do gruntów...", a następnie wymienienie osób, do których mają te grunty należeć, w istocie nie wyjaśnia treści takiej decyzji, mianowicie o jakie grunty chodzi - czy te, które należały do odwołujących się przed scaleniem, czy też odnosi się to do gruntów przydzielonych im w wyniku decyzji organu I instancji. Konstrukcja orzeczenia SKO rażąco narusza dyspozycję art. 138 § 1 pkt 1 i § 2 k.p.a, z którego wynika, że wydanie tego typu decyzji kasacyjnej, połączonej ze zwrotem sprawy do ponownego rozpatrzenia, jest możliwe tylko, gdy uchylenie decyzji organu I instancji następuje "w całości", nie zaś, jak uczyniło to Kolegium w części. Organ, który orzeka w postępowaniu odwoławczym w sposób niedopuszczalny treścią cyt. przepisu, rażąco narusza przywołane w podstawie prawnej swej decyzji przepisy, mające wyznaczać zakres wyrzeczenia (art. 156 § 1 pkt 2 w zw. z art. 138 § 1 pkt 1 i § 2 k.p.a.). Uprawnia to, a zarazem zobowiązuje Sąd, aby stwierdziwszy wadę kwalifikowaną zaskarżonej decyzji, orzec po myśli art. 145 § 1 pkt 2 Ppsa i stwierdzić jej nieważność. Stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji z przyczyn, które Sąd wziął pod rozwagę z urzędu, czynią przedwczesnym zasadność rozważania zarzutów podniesionych w skargach.