Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Solina w przedmiocie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Solina
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Paweł Zaborniak /spr./ Sędziowie WSA Elżbieta Mazur - Selwa AWSA Maria Mikolik po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 kwietnia 2021 r. sprawy ze skargi H. K., A. K., A. T., C. K., D. M., G. E. K., M. B., NZOZ Sanatorium Uzdrowiskowe [...] w [...], A. sp. z o.o. w [...] i T. K. na uchwałę Rady Gminy Solina z dnia 6 maja 2020 r. nr XXIII/267/20 w przedmiocie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Solina I. stwierdza nieważność § 5 ust. 2 i § 6 załącznika do zaskarżonej uchwały; II. oddala skargę w pozostałej części; III. zasądza od Rady Gminy Solina na rzecz skarżących H. K., A. K., A. T, C. K., D. M., G. E. K., M. B., NZOZ Sanatorium Uzdrowiskowe [...] w [...], A. sp. z o.o. w [....] i T. K. kwoty po 300 zł /słownie: trzysta złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/10

Przedmiotem skargi H. K., A. K., A.T., C.K., D. M. G., E. K., M. B., NZOZ Sanatorium Uzdrowiskowe, A. i T. K. jest - wydana na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1, art. 42 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 ze zm. - zwana dalej "u.s.g.") oraz art. 4 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2019 r., poz. 2010 ze zm. - zwana dalej "ustawą" lub u.c.p.g.) - uchwała Rady Gminy Solina z dnia 6 maja 2020 r. nr XXIII/267/20 w sprawie przyjęcia "Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Solina".

Wymienieni na wstępie Skarżący kwestionowanej uchwale zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, mianowicie art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy poprzez przekroczenie ustawowych norm i ustalenie w regulaminie utrzymania czystości i porządku średnich ilości odpadów wytwarzanych w gospodarstwach domowych przez statystycznego mieszkańca gminy oraz ustalenie ryczałtowych objętości odpadów powstających na nieruchomościach wykorzystywanych do prowadzenia różnego rodzaju działalności. Zarzucili także naruszenie norm konstytucyjnych, tj. art. 2 Konstytucji RP poprzez złamanie w akcie prawa miejscowego zasady sprawiedliwości społecznej, art. 7 Konstytucji RP poprzez działanie jednostki samorządu terytorialnego wykraczające poza granicę prawa, art. 94 Konstytucji RP poprzez ustanowienie aktu prawa miejscowego bez wyraźnego upoważnienia ustawowego.

Wobec powyższych naruszeń Skarżący zawnioskowali o stwierdzenie nieważności uchwały w całości oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Rozwijając poszczególne zarzuty wywiedli, że jako mieszkańcy Gminy Solina, prowadzący na jej terenie działalność gospodarczą posiadają interes prawny w zaskarżeniu wymienionej uchwały. Podkreślili, że uchwalony regulamin utrzymania czystości i porządku nie może wykraczać poza materię przewidzianą w art. 4 ust. 2 ustawy, który to przepis ma charakter wyczerpujący. W kwestionowanej uchwale w § 5 ust. 2 i § 6 ustalono średnią ilość odpadów wytwarzanych w gospodarstwach domowych zarówno przez statystycznego mieszkańca gminy, jak również ustalono ryczałtową objętość odpadów powstających na nieruchomościach wykorzystywanych do prowadzenia różnego rodzaju działalności. Ich zdaniem sposób narzucenia przez Radę Gminy w uchwale ryczałtowych objętości odpadów wykracza poza zakres art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy i narusza zasadę sprawiedliwości społecznej (art. 2 Konstytucji RP). Poza oczywistą niedopuszczalnością takich regulacji, zwrócili uwagę na brak logiki przy ustalaniu przedmiotowych ryczałtów. Przykładowo podali, że przyjmując zgodnie z uchwałą Rady Gminy (§ 6 ust. 2 pkt 5), objętość wytworzonych odpadów na poziomie 40 l od jednego miejsca noclegowego, oznacza przy 300 takich miejscach w ośrodku 12.000 l wytworzonych odpadów, przy czym nie ma znaczenia, czy miejsce jest zajęte, czy nie. Zaskarżona uchwała nakazuje wyposażenie pól namiotowych i biwakowych w dwa pojemniki o pojemności 1.100 litrów na każde pole, bez rozróżnienia na ilość miejsc noclegowych. Oznacza to, że dla pola biwakowego na 300 miejsc noclegowych przedsiębiorca ma narzucony ryczałtowo 2.200 l wytworzonych odpadów (§ 6 ust. 2 pkt 9 uchwały). Reasumując, 300 miejsc noclegowych w ośrodku wypoczynkowym lub 300 miejsc konsumpcyjnych w lokalu gastronomicznym oznacza ryczałt na poziomie 12.000 l wytworzonych odpadów, natomiast na polu biwakowym czy namiotowym oznacza 2.200 l wytworzonych odpadów.

Strona 1/10