Sprawa ze skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w przedmiocie kary pieniężnej za niezastosowanie się do zakazu odbywania imprez, spotkań i zebrań niezależnie od ich rodzaju
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Elżbieta Mazur-Selwa /spr./ Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk WSA Maciej Kobak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 20 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi A. C. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] maja 2020 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za niezastosowanie się do zakazu odbywania imprez, spotkań i zebrań niezależnie od ich rodzaju I. uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] kwietnia 2020 r. nr [...]; II. zasądza od Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego na rzecz skarżącej A. C. kwotę 400 zł /słownie: czterysta złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6205 Nadzór sanitarny
Inne orzeczenia z hasłem:
Inspekcja sanitarna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzki Inspektor Sanitarny
Uzasadnienie strona 1/5

Przedmiotem kontroli Sądu jest decyzja [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego (dalej: "PWIS", "organ odwoławczy" lub "organ II instancji") z dnia 27 maja 2020 r. nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w [...] (dalej: "PPIS" lub "organ I instancji") z dnia [...] kwietnia 2020 r. nr [...], wydaną w przedmiocie kary pieniężnej za niezastosowanie się do zakazu odbywania imprez, spotkań i zebrań niezależnie od ich rodzaju.

Wydanie decyzji poprzedzało postępowanie administracyjne o następującym przebiegu:

Decyzją z dnia 14 kwietnia 2020 r. nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w [...] wymierzył A. C. (dalej: "skarżącej") karę pieniężną w kwocie 10 000 zł za niezastosowanie się do zakazu odbywania imprez, spotkań i zebrań niezależnie od ich rodzaju.

Organ I instancji podał, że rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii (Dz. U. z 2020 r. poz. 491 z późn. zm.), z dniem 20 marca 220 r. na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej ogłoszono stan epidemii. Zgodnie zaś z § 14 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 marca 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. z 2020 r. poz. 566 z późn. zm.), w okresie od dnia 1 kwietnia 2020 r. do dnia 11 kwietnia 2020 r. zakazuje się innych niż określone w pkt 1 zgromadzeń organizowanych w ramach działalności kościołów i innych związków wyznaniowych oraz imprez, spotkań i zebrań niezależnie od ich rodzaju, z wyłączeniem spotkań danej osoby z jej osobami najbliższymi w rozumieniu art. 115 § 11 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny lub z osobami najbliższymi osobie, z którą pozostaje we wspólnym pożyciu. W ocenie organu I instancji, zakaz ten dotyczył zatem również wszelkich prywatnych spotkań i zebrań niezależnie od ich rodzaju, które nie są niezbędne, a w czasie stanu epidemii mogły sprzyjać rozwojowi epidemii.

Z informacji uzyskanych od Policji wynikało, że skarżąca nie zastosowała się do ww. zakazu, gdyż w dniu 3 kwietnia 2020 r., w [...] w mieszkaniu przy ul. [...], brała udział w spotkaniu towarzyskim, w którym uczestniczyły łącznie 4 osoby, niebędące jej osobami bliskimi i z którymi wspólnie nie zamieszkiwała. PPIS podniósł, że przekazaną informację uznał za wiarygodną i wystarczającą do wymierzenia skarżącej administracyjnej kary pieniężnej na podstawie art. 48a ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 46b pkt 1 i art. 46 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 1845). Mając zaś na uwadze określone art. 189d ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 256 z późn zm.) - dalej: "k.p.a." okoliczności mające wpływ na ustalenie wysokości kary pieniężnej, organ za zasadne uznał wymierzenie kary w najniższej ustawowo dopuszczalnej wysokości - 10 000 zł.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6205 Nadzór sanitarny
Inne orzeczenia z hasłem:
Inspekcja sanitarna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzki Inspektor Sanitarny