Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Stanisław Śliwa Sędziowie WSA Zbigniew Czarnik NSA Małgorzata Wolska /spr./ Protokolant st. sekr. sąd. Maria Kołcz po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 13 października 2009 r. sprawy ze skargi J.T. na postanowienie Rektora Uniwersytetu [...] z dnia [...] września 2008 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia I. uchyla zaskarżone postanowienie i utrzymane nim w mocy postanowienie Dziekana Uniwersytetu [...] z dnia [...] lipca 2008 r., Nr [...]; II. zasądza od Rektora Uniwersytetu [...] na rzecz skarżącego J. T. kwotę 150 zł /słownie: sto pięćdziesiąt złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Postanowieniem z dnia [...] września 2008r. nr [...] Rektor Uniwersytetu [...] utrzymał w mocy postanowienie Dziekana Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu [...] z dnia [...] lipca 2008r. nr [...] odmawiające wydania J. T. wnioskowanego zaświadczenia.
W uzasadnieniu Rektor wskazał, że w art. 182 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) został nałożony na uczelnie obowiązek wydania zaświadczenia o ile spełnione zostały przesłanki do jego wydania. Przy porównaniu programu studiów realizowanych na Wydziale Prawa i Administracji z programem ustalonym dla studiów podyplomowych w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami określonymi w Komunikacie Ministra Budownictwa z dnia 20 czerwca 2007r. (Dz. U. MB, Nr 3, poz. 15) wskazano na zasadnicze różnice. Na Wydziale Prawa i Administracji są realizowane przedmioty, które nie zawierają w treści nauczania zakresu materiału niezbędnego do spełnienia wymogów określonych w wymienionym wyżej Komunikacie. Wskazano na brak zagadnień z zakresu: - zamówień publicznych, - rynku nieruchomościami (badanie i analiza trendów rynku, podstaw matematyki finansowej), - podstaw marketingu i psychologii (techniki sprzedaży, wykorzystywania wiedzy o zachowaniach ludzkich w kontaktach z klientami), - podstaw wiedzy technicznej, podstaw budownictwa (projekt budowlany, książka obiektu budowlanego, ocena stanu technicznego budynków, zasady obliczania powierzchni i kubatury, zużycie techniczne i środowiskowe budynków i budowli), - działalność zawodowa pośrednika w obrocie nieruchomości, analizowanie potrzeb klientów, kontakt z klientem, komputerowy system wielokrotnego oferowania (np. system MLS)), - sztuka argumentacji (skuteczne porozumiewanie się, zachowanie asertywne, umiejętność przekonywania). Z uwagi na te różnice programowe uczelnia miała prawo odmówić wydania wnioskowanego zaświadczenia.
Skargę na to postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wniósł J. T. domagając się: uchylenia zaskarżonego postanowienia wraz z postanowieniem je poprzedzającym, zobowiązania Dziekana Uniwersytetu [...] Wydział Prawa do wydania wnioskowanego zaświadczenia oraz zasądzenia kosztów postępowania według norm przypisanych.
W uzasadnieniu skargi zarzucił zaskarżonemu postanowieniu liczne i rażące naruszenia przepisów prawa procesowego i materialnego. Wskazał, że zgodnie z art. 207 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2005r. Nr 164, poz. 1365 ze zm.) władze uczelni są związane wymogami wynikającymi z kpa, a rozstrzygnięcie wydane w jego sprawie nie zawiera pouczenia o prawie i terminie wniesienia skargi do sądu. Dodatkowo organ odwoławczy nie odniósł się do podniesionych w zażaleniu licznych zarzutów przeciwko postanowieniu Dziekana UR Wydziału Prawa. Organy II i I instancji dokonały wadliwej wykładni art. 182 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, a przytaczana przez organy argumentacja świadczy o naruszeniu przepisów prawa materialnego, które z postępowania pierwszoinstancyjnego przeniknęły do postępowania drugoinstancyjnego. Wskazał, że ustawodawca uzależnia wydanie wnioskowanego zaświadczenia od spełnienia określonych wymogów od uczelni wyższej a nie od jej absolwenta. Argumentacja obu organów co do zakresu materiału przerabianego w toku studiów jest nieprawdziwa i mija się z realiami uczelnianymi. Na przedmiotach takich jak prawo handlowe, prawo prywatne gospodarcze i prawo publiczne gospodarcze, prawo administracyjne zostały przerobione akty prawne odnośnie których władze UR wyciągają odmienne twierdzenia nie znajdujące odzwierciedlenia w rzeczywistości. Przedłożył wykaz przedmiotów w załączniku nr 8 z prawa handlowego obowiązujący studentów na egzaminie z tego przedmiotu. Określone w nim akty prawne mogą się pojawić na pytaniach egzaminacyjnych i pomimo tego, że faktycznie nie zostały przerobione w toku wykładów i ćwiczeń to zostały objęte tokiem nauczania. Przystępujący do egzaminu z tego przedmiotu mogą się spodziewać każdego pytania z dziedzin prawa objętych sporządzonym wykazem a zatem musza go w całości we własnym zakresie przerobić i przyswoić. Podobnie jest z przedmiotem prawo administracyjne w skład którego wchodzi min. problematyka gospodarki nieruchomościami, prawa budowlanego. Dodatkowo zagadnienia związane z gospodarką nieruchomościami pojawiają się na gruncie prawa konstytucyjnego przy omawianiu problematyki wywłaszczenia - art. 21 ust. 1 Konstytucji, jak również w prawie cywilnym chociażby przy zagadnieniu zrzeczenia się nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, czy omawianiu problematyki części składowych w rozumieniu negatywnego ujęcia wynikającego z art. 49 kc, gdzie ustawa o gospodarce nieruchomościami reguluje problematykę wynikającą z braku zgody właściciela nieruchomości na wykonywanie na jego gruncie prac związanych zakładaniem instalacji o których mowa w art. 49 kc. Zaś na przedmiocie Prawo publiczne gospodarcze, prowadzonego pod kierunkiem naukowym kierownika katedry Prawa handlowego na Wydziale Prawa UR, były omawiane zagadnienia zamówień publicznych. Tematyka "sztuki argumentacji" była przedmiotem wykładu z dwóch przedmiotów: Retoryka oraz Socjologiczne podstawy negocjacji.