Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Stanisław Śliwa Sędziowie WSA Paweł Zaborniak WSA Joanna Zdrzałka /spr./ Protokolant Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 września 2014 r. sprawy ze skargi L. E. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia -skargę oddala-
II SA/Rz 789/14
U Z A S A D N I E N I E
Przedmiotem skargi L. E. jest postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego [...] (dalej: "WINGiK") z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...], o odmowie wydania zaświadczenia dotyczącego nieruchomości.
W podstawie prawnej zaskarżonego postanowienia powołano art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm.; dalej: "Kpa").
Zaskarżone rozstrzygnięcie zostało wydane w oparciu o następujące okoliczności faktyczne i prawne;
Pismem z dnia 25 listopada 2013 r. L. E. zwróciła się do Prezydenta Miasta [...] o wydanie zaświadczenia na podstawie danych zawartych w operacie ewidencji gruntów i budynków miasta [...], o działkach stanowiących jej własność bądź będących w jej posiadaniu w latach 1970 - 1995, za które opłacała należny podatek. W kolejnych pismach sprecyzowała, że wnioskowane zaświadczenie winno potwierdzać stan historyczny wskazanych nieruchomości, na podstawie przepisów obowiązujących w dacie ujawnienia jej prawa własności tj. po przekazaniu przez Państwowe Biuro Notarialne [...] odpisu aktu notarialnego sporządzonego 6 czerwca 1961 r.
Postanowieniem z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] Prezydent Miasta [...], działając na odstawie art. 219 w związku z art. 217 i art. 218 Kpa, odmówił wydania zaświadczenia dotyczącego nieruchomości, według stanu i oznaczenia ujawnionego w dawnym austriackim katastrze gruntowym, obowiązującym do czasu założenia ewidencji gruntów na podstawie dekretu z dnia 2 lutego 1955 r. o ewidencji gruntów i budynków. W uzasadnieniu podano, że żądania L. E. dotyczące uzyskania zaświadczenia przedstawiającego opis ww. działek w zarysie historycznym sprowadzają się do wykonania wykazu synchronizacyjnego, co jest czynnością materialno - techniczną zaliczaną do prac geodezyjnych, wykonywanych przez jednostki wykonawstwa geodezyjnego na zlecenie i koszt zainteresowanych. Zdaniem Prezydenta, żądanie wnioskodawczyni dotyczy czynności usługowej, której nie wykonuje organ administracji i wykraczającej poza ramy zaświadczenia, gdyż nie mieści się w zakresie danych udostępnianych z ewidencji gruntów i budynków.
W zażaleniu na powyższe postanowienie L. E. zakwestionowała stanowisko organu I instancji wskazując, że Prezydent winien żądane zaświadczenie wydać, bowiem dysponuje niezbędnym zakresem informacji.
Powołanym na wstępie postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2014 r. WINGiK utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podano, że zaświadczenie w rozumieniu przepisów Kpa musi opierać się na danych wynikających z posiadanych przez organ rejestrów ewidencji czy innej dokumentacji, natomiast temu celowi nie mogą służyć zaoferowane przez stronę dowody. Zaświadczenie jest pochodną faktów, odpowiadających aktualnemu stanowi prawnemu lub faktycznemu. Przy jego pomocy organ stwierdza, co mu jest wiadome, nie rozstrzyga jednak żadnej sprawy. Zaświadczenie jakiego domaga się L. E. miałoby charakter synchronizacji gruntów tj. opracowania dokumentacji geodezyjnej przedstawiającej poszczególne etapy związane z przejściem z systemu parcelowego na system działkowy, z uwzględnieniem prac geodezyjnych. Kwestia ta nie może być rozstrzygana w drodze wydania zaświadczenia, gdyż w celu dokonania tego typu ustaleń należy przeprowadzić tzw. synchronizację, czyli porównanie stanu katastralnego parcel z ich stanem ewidencyjnym uwidocznionym w aktualnie obowiązującym operacie gruntów i budynków miasta [...]. Jest to czynność techniczno - geodezyjna, której wykonanie na zlecenie zainteresowanych stron należy do podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, jeżeli przedmiot ich działania obejmuje wykonanie tego typu prac. Z uwagi na fakt, że odwołująca wyraźnie wskazała we wniosku, że żąda udzielenia informacji w trybie art. 217 - 218 Kpa, udostępnienie żądanych informacji w trybie tym nie jest możliwe, bowiem wykracza poza "zaświadczenie", czyli informację o stanie ewidencyjnym. Tym samym organ odwoławczy uznał za zasadne rozstrzygnięcie organu I instancji, co przesądziło o nieuwzględnieniu wniesionego zażalenia.