Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Ewa Partyka /spr./ Sędziowie WSA Elżbieta Mazur - Selwa WSA Paweł Zaborniak Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2018 r. sprawy ze skargi S. C. na decyzję Wojewody z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie zameldowania na pobyt stały -skargę oddala-
Przedmiotem skargi S.C. jest decyzja Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Burmistrza [...] z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie zameldowania na pobyt stały.
Z akt sprawy wynika, że wnioskiem z dnia 22 listopada 2017 r. B.C. zwróciła się do Burmistrza [...] o zameldowanie jej na pobyt stały pod adresem [...]. We wniosku podała, że mieszka pod wskazanym adresem od 2004 r. i utrzymuje dom razem z mężem, który jest jego właścicielem, natomiast nie chce on jej zameldować z powodu występującego między nimi konfliktu.
Po przeprowadzeniu postępowania decyzją z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] Burmistrz [...], działając na podstawie art. 31, art. 40, art. 41 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 657, zwanej dalej u.e.l.) oraz art. 104 i 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 1257 - dalej: k.p.a.), orzekł o zameldowaniu B.C. na pobyt stały pod w/w adresem. Organ ustalił, że wnioskodawczyni przebywa pod wskazanym adresem z zamiarem stałego zamieszkania, realizuje w tym miejscu swoje podstawowe funkcje życiowe, tj. w szczególności mieszka, nocuje, spożywa posiłki, wypoczywa, przechowuje rzeczy. Powyższe potwierdzili również świadkowie M.K. oraz R.M. Wielokrotnie widziano ją jak wchodzi i wychodzi z posesji, wyjeżdża do pracy, pracuje w ogrodzie. S.C. nie zgadza się na zameldowanie żony, twierdzi, że nie przebywa ona pod wskazanym adresem, nie udostępnił również lokalu do oględzin. Dalej organ wskazał, że w obowiązującym stanie prawnym zameldowanie osoby na pobyt stały uzależnione jest tylko i wyłącznie od spełnienia przesłanki zamieszkania w danym lokalu z zamiarem stałego pobytu. Zameldowanie odzwierciedla stan faktyczny i nie służy celom innym jak ewidencyjne. S.C. kwestionując ustalenia organu nie przedłożył jednocześnie żadnych dowodów na potwierdzenie tego, że żona nie mieszka pod wskazanym adresem.
W odwołaniu od powyższej decyzji S.C. podniósł, że świadkowie M.K. i R.M. są niewiarygodni, ponieważ nie są oni najbliższymi sąsiadami budynku pod adresem [...]. Według niego M.K. posiada wiedzę w sprawie głównie z rozmów z B.C., zaś R.M. był w przedmiotowym budynku około 10 lat temu. Zdaniem odwołującego się B.C. nie mieszka stale w budynku pod adresem [...]. Wyraził zgodę jedynie na zameldowanie żony na pobyt czasowy.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...], Wojewoda [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 28 ust. 4, art. 25 ust. 2, art. 31 ust. 1, art. 5 ust. 1 ustawy o ewidencji ludności, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu organ wskazał, że zgodnie z przepisem art. 28 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności, obywatel polski dokonujący zameldowania na pobyt stały lub czasowy przedstawia potwierdzenie pobytu w lokalu, dokonane przez właściciela lub inny podmiot dysponujący tytułem prawnym do lokalu na formularzu zgłoszenia pobytu stałego lub na formularzu zgłoszenia pobytu czasowego oraz do wglądu dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu tego właściciela lub podmiotu. Wyjaśnił jednak, że przedstawiane przy zameldowaniu "potwierdzenie pobytu w lokalu", to potwierdzenie okoliczności faktycznej, a nie potwierdzenie prawa do przebywania danej osoby w lokalu. Potwierdzenie to nie jest równoznaczne z wyrażeniem zgody przez osobę dysponującą tytułem prawnym do lokalu na przebywanie w nim innych osób i w swojej istocie ma ono charakter dowodowy. Dalej wskazał, że za wiarygodne uznał zeznania złożone przez świadków oraz B.C., bowiem są spójne, logiczne i wzajemnie się uzupełniają. Natomiast S.C. nie zezwolił na przeprowadzenie oględzin w budynku, celem potwierdzenia swoich zeznań, a ponadto w dniu 8 stycznia 2018 r. przyznał, że w domu tym znajdują się rzeczy osobiste żony.