Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Zarębska-Kobak Sędziowie NSA Jerzy Solarski /spr./ WSA Zbigniew Czarnik Protokolant: sek.sąd. Teresa Tochowicz po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi L.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy - oddala skargę -
II SA/Rz 608/04
U z a s a d n i e n i e
Decyzją z dnia [...]r. Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 59 ust. 1, art. 60 ust. 1, 2 i 4, art. 61 ust. 1 i art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. Nr 18, poz. 717/, po rozpatrzeniu odwołania L.S. reprezentowanego przez adwokata od decyzji Wójta Gminy W.G. z dnia [...] r. ustalającej warunki zabudowy dla inwestycji obejmującej rozbudowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego, budowę budynku gospodarczego i garażu na działce Nr 195 w miejscowości P. wraz z urządzeniami niezbędnymi do prawidłowego funkcjonowania tych obiektów oraz budowę zjazdu z drogi powiatowej Nr [...] na działkę Nr 195 - utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu stwierdzone zostało, że na wniosek E. i I.W. organ I instancji ustalił warunki zabudowy działki Nr 195 w P. zgodnie z wnioskiem.
W odwołaniu od tej decyzji pełnomocnik L.S. zarzucił błąd w uzasadnieniach faktycznych polegający na ustaleniu warunków zabudowy bez uwzględnienia uwag H. i L.S. Dotyczy to zjazdu z drogi powiatowej na działkę Nr 195 szerokości 10 m, gdyż narusza to prawo własności współwłaścicieli działki Nr 194 na odcinku o szer. 3 m i długości 80 m. Jest tak dlatego, bowiem granica pomiędzy działką 194 a 195 nie została wyznaczona na gruncie i wobec tego zaskarżona decyzja przewiduje częściowe zajęcie działki sąsiedniej. Wobec tego zdaniem odwołania celowym byłoby rozgraniczenie nieruchomości oznaczonych jako działki 194 i 195. Na tej podstawie w odwołaniu sformułowany został wniosek o uchylenie zaskarżonej decyzji.
Rozpatrując sprawę w trybie odwoławczym, Kolegium wskazało na art. 63 ust. 1 i 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, gdzie w myśl tego unormowania w odniesieniu do tego samego terenu decyzję o warunkach zabudowy można wydać więcej niż jednemu wnioskodawcy. Decyzja ta nie rodzi praw do terenu oraz nie narusza prawa własności i uprawnień osób trzecich. Kolegium stwierdziło również, że ostateczna decyzja ustalająca warunki zabudowy nie daje inwestorowi prawa do rozpoczęcia robót budowlanych, a jedynie upoważnia go do wystąpienia z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę. Na tym etapie inwestor zobowiązany jest przedłożyć oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, z powołaniem się na stosowne dokumenty /art. 33 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane - Dz.U. z 2003 r. Nr 207 poz. 2016/. W związku z tym organ ustalający warunki zabudowy nie ma podstaw do zawieszenia postępowania do czasu rozgraniczenia nieruchomości.
Na decyzję tą skargę wniósł L.S. reprezentowany przez pełnomocnika - adwokata i zarzucając naruszenie prawa materialnego, a to art. 59 ust. 1, art.60 ust. 1, 2 i 4 i art.61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, jak również naruszenie przepisów postępowania, a w szczególności art. 7, art.8 i art.78 k.p.a., sformułował wniosek o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy SKO w T. do ponownego rozpatrzenia. Uzasadniając zarzuty i wnioski pełnomocnik nawiązał do treści odwołania twierdząc, że istnieje spór graniczny pomiędzy działkami nr 194 i 195. Rozstrzygnięcie tego sporu będzie miało wpływ na realizację inwestycji w zakresie zachowania wymaganych prawem odległości.