Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Robert Sawuła Sędziowie WSA Zbigniew Czarnik SO (del.) Ewa Partyka /spr./ Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 12 października 2010 r. sprawy ze skargi M. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego -skargę oddala-
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2010r. znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpoznaniu odwołania M. J. od decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] lutego 2010r. znak: [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego utrzymało ją w mocy, powołując w podstawie prawnej art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej następnie k.p.a. oraz art. 2 i art. 3 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 2001r. Nr 71 poz. 734 ze zm.) - dalej określanej także jako ustawa o d.m.
W uzasadnieniu podano, że wnioskiem z dnia 5 października 2009r. M. J. zwrócił się do Prezydenta Miasta [...] o przyznanie dodatku mieszkaniowego. Wniosek ten załatwiony został odmownie decyzją tego organu z dnia [...] października 2009r. z uwagi na to, iż wyliczona wysokość dodatku mieszkaniowego nie przekracza 2 % emerytury.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2009r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło wskazaną decyzję organu pierwszej instancji, przekazując sprawę do ponownego jej rozpoznania z zaleceniem zachowania należytej staranności w tym zakresie.
Kolejno wydaną w sprawie decyzją Prezydent Miasta [...] odmówił M. J. przyznania dodatku mieszkaniowego z tej samej co poprzednio przyczyny.
Odwołanie od tego rozstrzygnięcia złożył M. J., podnosząc jego krzywdzący dla niego charakter.
Po jego rozpatrzeniu Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy kwestionowaną nim decyzję.
W motywach podniosło, że podstawowe znaczenie w sprawie ma ustalenie, czy kwota wyrównania za przyznane wnioskodawcy świadczenie pielęgnacyjne podlega zaliczeniu do dochodu w rozumieniu art. 3 ust. 3 ustawy o dodatkach mieszkaniowych.
Zgodnie z tym przepisem dochodem takim są wszystkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz chorobowe, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, chyba że zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Do dochodu nie wlicza się natomiast świadczeń pomocy materialnej dla uczniów, dodatków dla sierot zupełnych, jednorazowych zapomóg z tytułu urodzenia się dziecka, dodatku z tytułu urodzenia dziecka, pomocy w zakresie dożywiania, zasiłków pielęgnacyjnych, zasiłków okresowych z pomocy społecznej, dodatku mieszkaniowego oraz zapomogi pieniężnej, o której mowa w przepisach o zapomodze pieniężnej dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenia przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny w 2007r.
W ocenie organu odwoławczego, z powołanego przepisu nie wynika, aby świadczenie pielęgnacyjne nie podlegało wliczeniu do dochodu będącego podstawą przyznania dodatku mieszkaniowego.
Organ powołał się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7.05.2004r. (I SA 2668/03, Lex Nr 148925), z którego wynika, iż "wszelkie przychody", o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy o dodatkach mieszkaniowych to wszystko to, co zostało faktycznie uzyskane.