Sprawa ze skargi na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w przedmiocie odmowy wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Magdalena Józefczyk Sędziowie WSA Maciej Kobak WSA Ewa Partyka /spr./ Protokolant ref. staż. Joanna Kulasa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2016 r. sprawy ze skargi H. G. i K. G. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków -skargę oddala-

Uzasadnienie strona 1/5

Przedmiotem skargi HG i KG jest decyzja kasacyjna [.] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w [.] (dalej też określanego jako WINGiK lub organ II instancji) z dnia [.] marca 2016 r. nr [.] w przedmiocie wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków, którą wydano w następującym stanie sprawy;

KG zwrócił się do Wydziału Geodezji Urzędu Miasta [....] "o zmianę ewidencyjną, w uwzględnieniu stanu faktycznego" dotyczącą ewidencji garażu o powierzchni 15,20 m2, usytuowanego na działce nr ewid. 1183 o pow. 19 m2, obr. [.] [.] przy ul. [.]. Podał, że działka ta jest jego własnością, a garaż powinien być traktowany jako pomieszczenie przynależne do zajmowanego przez niego lokalu mieszkalnego nr X, wyodrębnionego w budynku wielorodzinnym zlokalizowanym na działce 423 przy ulicy [.]. Taka kwalifikacja ma być w jego ocenie uzasadniona przepisami ustawy o własności lokali. Poprzez niewłaściwe zakwalifikowanie garażu w ewidencji gruntów i budynków naliczono mu podatek od nieruchomości wyższy niż powinien płacić.

Decyzją z dnia [.] stycznia 2016 r. nr [.], Prezydent Miasta [.] odmówił wprowadzenia w operacie ewidencji gruntów i budynków żądanej zmiany. Ocenił, że budynek garażu oznaczony identyfikatorem [.] został sklasyfikowany zgodnie z przepisami § 63 ust. 1 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków z dnia 29 marca 2001 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r. poz. 542) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. z 2010 r. Nr 242, poz. 1622), jako budynek transportu i łączności. Zgodnie zaś z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U Nr 112, poz. 1316) budynek ten spełnia definicję obiektu budowlanego i stanowi odrębną nieruchomość, która także z uwagi na położenie na innej nieruchomości nie stanowi w myśl ustawy o własności lokali pomieszczenia przynależnego do lokalu mieszkalnego.

W odwołaniu KG zażądał "wyeliminowania rozbieżności i sprzeczności interpretacyjno-kwalifikacyjnych występujących pomiędzy stanem faktycznym dotyczącym garażu i jego przyporządkowania jako pomieszczenia przynależnego do lokalu w budynku wielorodzinnym, w którym zamieszkuje". Garaż służy bowiem do zaspokajania mieszkaniowych potrzeb osobistych, dla stałych potrzeb garażowania prywatnego samochodu. Do odwołania dołączył kopie dokumentów dotyczących garażu położonego na działce nr 423: decyzji Prezydenta Miasta [.] z dnia [.] grudnia 2006 r. nr [.], odpisu z księgi wieczystej KW [.], aktu notarialnego rep. A nr [.] z 1991 r., protokołu z dnia [.] kwietnia 1991 r. nr [.].

Opisaną na wstępie decyzją [.] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w [.] uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia, opierając rozstrzygnięcie na art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 23 z późn. zm.).

W uzasadnieniu podano, że z kartoteki budynku wynika, iż rzeczony garaż zaliczony jest do budynków niemieszkalnych - grupa budynków transportu i łączności (1242), co jest kwestionowane przez wnioskodawcę. Nie jest on jednak wykorzystywany do celów mieszkaniowych i nie stanowi pomieszczenia przynależnego do zajmowanego przez wnioskodawcę lokalu mieszkalnego. Działka nr 1183 to inna nieruchomość, niż ta zabudowana budynkiem wielorodzinnym, w którym znajduje się jego mieszkanie (działka nr 423). Garaż nie może zatem w świetle przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali stanowić pomieszczenia przynależnego do lokalu mieszkalnego nr X. Tak więc pod względem merytorycznym rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji było prawidłowe. Niemniej, zachodziła konieczność jego uchylenia, ponieważ w sprawie pominięto jedną ze stron postępowania. Działka nr 1183 wykazana jest w operacie ewidencyjnym na rzecz KG i HG, a tej ostatniej nie powiadomiono o prowadzonym postępowaniu, czym naruszono art. 10 Kodeksu postępowania administracyjnego. W ponownie prowadzonym postępowaniu należy zawiadomić wszystkie strony i rozpoznać wniosek przy ich udziale.

Strona 1/5