Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SNSA Jerzy Solarski Sędziowie WSA Elżbieta Mazur-Selwa WSA Paweł Zaborniak /spr./ po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 8 września 2020 r. sprawy ze skargi B. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy z dnia [...] lutego 2020 r. znak [...].
B.G. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej zwane SKO) z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...], o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym synem S.G.
Wójt Gminy [...] po rozpoznaniu wniosku skarżącej o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad S.G. niepełnoprawnym synem urodzonym dnia [...] stycznia 1978 r., decyzją z dnia [...] lutego 2020 r. znak [...], odmówił uwzględnienia zgłoszonego żądania. Jako przyczynę odmowy przyznania wskazano fakt, iż wnioskodawczyni pobiera emeryturę. Decyzję oparto na art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 111; zwana dalej u.ś.r.).
B.G. zaskarżając odwołaniem decyzję Wójta podkreśliła, że przepis art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r. został uznany wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego za niezgodny z przepisami Konstytucji RP i utracił moc obowiązującą dnia 9 stycznia 2020 r.
SKO po rozpoznaniu przez Stronę skarżącą złożonego odwołania decyzją z dnia [...] lutego 2020 r., nr [...], utrzymało w mocy rozstrzygnięcie Organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu stwierdzono, iż przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego opiekunowi nie jest rozstrzygnięciem uznaniowym, jest natomiast uzależnione od stwierdzenia warunków określonych w u.ś.r. Posiadanie prawa do jednego ze świadczeń wymienionych w art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r., w tym przypadku świadczenia emerytalnego, wyklucza możliwość uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Trudna sytuacja strony i pobieranie emerytury w niższej wysokości nie umożliwia przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Ustawodawca nie przewidział możliwości wyboru pomiędzy świadczeniem emerytalnym a pielęgnacyjnym, zaś organy nie posiadają podstawy prawnej aby w sytuacji strony dokonywać wyrównania pomiędzy kwotą emerytury, a kwotą świadczenia pielęgnacyjnego. Organ odwołał się do tezy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 maja 2019 r., sygn. IV SA/Wr 105/19.
Skarżąca nie zgodziła się z wydanym rozstrzygnięciem i skardze do Wojewódzkiego Sąd Administracyjnego w Rzeszowie (dalej WSA) zarzuciła naruszenie zasady równości poprzez dokonanie przez organ takiej interpretacji art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r., która pozbawiła ją w całości prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, jako osoby mającej ustalone prawo do emerytury. Zarzuciła niezastosowanie się do przepisów Konstytucji RP, w szczególności art. 32, art. 69, art. 71 ust. 1 w zw. z art. 2, co spowodowało, że decyzja wydana została z naruszeniem podstawowych zasad konstytucyjnych. Skarżąca zarzuciła także naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r. poprzez jego błędną wykładnię i zastosowanie. Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 26 czerwca 2019 r., sygn. SK 2/17 przepis ten jest niezgodny z art. 71 ust. 1 zd. drugie w zw. z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP i stracił moc obowiązującą z dniem 9 stycznia 2020 r. Wobec powyższych zarzutów Skarżąca zawnioskowała o uchylenie zaskarżonej decyzji, przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości pomniejszonej o wysokość otrzymywanej emerytury oraz o zasądzenie kosztów postępowania sądowego.