Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SNSA Jerzy Solarski /spr./ Sędziowie WSA Ewa Partyka WSA Joanna Zdrzałka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi T. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Wójta Gminy z dnia [...] grudnia 2019 r., nr [...].
Decyzją z dnia [...] stycznia 2020 r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] (dalej: "Kolegium), po rozpatrzeniu odwołania T.W. (dalej: "Skarżąca") od decyzji Wójta Gminy [...] (dalej: "Wójt") z dnia [...] grudnia 2019 r., nr [...], wydanej na postawie art. 3, art. 17, art. 24, art. 26 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U z 2018 r. poz. 2220 ze zm., dalej: "u.ś.r."), orzekającej o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną córką (pkt 1) i odmowie prawa do przywrócenia świadczenia pielęgnacyjnego oraz prawa do wypłaty świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości różnicy między pobieraną emeryturą a wysokością świadczenia pielęgnacyjnego (pkt 2) - utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu stwierdzone zostało, że Wójt odmówił Skarżącej przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną córką i odmówił prawa do przywrócenia świadczenia pielęgnacyjnego oraz prawa do wypłaty świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości różnicy między pobieraną emeryturą a wysokością świadczenia pielęgnacyjnego. W odwołaniu Skarżąca domagała się przywrócenia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oraz wypłaty świadczenia w wysokości różnicy pomiędzy pobieraną emeryturą, która jest niższa o 423 zł od świadczeni pielęgnacyjnego.
Kolegium odwołania nie uwzględniło i wskazało, że Skarżąca pobierała świadczenie pielęgnacyjne do dnia uchylenia prawa do tego świadczenia, tj. 31 marca 2018 r., w związku z nabyciem prawa do emerytury wypłacanej z ZUS. W dniu 27 listopada 2019 r. Skarżąca złożyła ponowny wniosek o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego a w piśmie z 3 grudnia 2019 r. zwróciła się o przywrócenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, ewentualnie wypłaty tego świadczenia w wysokości różnicy między pobieraną emeryturą a wysokością świadczenia pielęgnacyjnego. Cytując przepisy materialnoprawne stanowiące podstawę rozstrzygnięcia Kolegium wskazało, że skoro Skarżąca pobiera emeryturę, to nie spełnia warunków niezbędnych do przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Skarżąca 10 kwietnia 2018 r. wystąpiła samodzielnie z wnioskiem o przyznanie emerytury i świadczenie to otrzymała od dnia 1 kwietnia 2018 r. W takiej sytuacji art. 17 u.ś.r. nie przewiduje możliwości przywrócenia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, gdyż osoba sprawująca opiekę pobiera emeryturę. Przepisy nie przewidują również możliwości wyrównania kwoty świadczenia pielęgnacyjnego, stanowiącej różnicę między pobieraną emeryturą a kwotą tegoż świadczenia. Stanowią natomiast, że w przypadku pobierania emerytury takie świadczenie nie przysługuje. Kolegium zwróciło też uwagę na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 czerwca 2019 r. sygn. SK 2/17 podkreślając, że odnosi się on tylko do ustalonego prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, z wyłączeniem pozostałych przypadków przewidzianych w art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r. Wobec tego, skoro występuje przesłanka negatywna przyznania świadczenia, a mianowicie pobieranie emerytury, brak jest odstaw do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego (art. 17 ust. 5 pkt 1 lit.a u.ś.r.).