Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie odmowy przyznania prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Ewa Partyka Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk /spr./ WSA Joanna Zdrzałka Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi Z. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego -skargę oddala-

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/3

Przedmiotem skargi Z.P. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego, dalej Kolegium, z dnia [...] lutego 2017 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego.

Z akt administracyjnych sprawy wynika, że wnioskiem z dnia 2 stycznia 2017 r. Z.P. wystąpił do Wójta Gminy [...] o przyznanie specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawnym wujkiem S.T.

Wójt Gminy [...] decyzją z dnia [...] stycznia 2017 r. Nr [...] odmówił przyznania wnioskodawcy specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku z opieką nad wujkiem wskazując, że jako jego siostrzeniec nie jest osoba spokrewnioną w stopniu pierwszym wobec czego nie ciąży na nim wobec wuja obowiązek alimentacyjny, co jest warunkiem przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył Z.P., podnosząc, iż S.T. jest osoba niepełnosprawną w znacznym stopniu i ma 83 lata. Wymaga opieki całodobowej, którą sprawuje odwołujący, który zamieszkuje z nim od 1970 r.

Kolegium opisaną na wstępie decyzja działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm., dalej "k.p.a.") w zw. z art. 16a ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 1518 ze zm., dalej "u.ś.r.") utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Wyjaśniło, że zgodnie z art. 16a ust. 1 u.ś.r. specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082 oraz z 2016 r. poz. 406 i 1271) ciąży obowiązek alimentacyjny, a także małżonkom, jeżeli: nie podejmują zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej - w celu sprawowania stałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji. Wedle art. 16a ust. 2 u.ś.r., specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje, jeżeli łączny dochód rodziny osoby sprawującej opiekę oraz rodziny osoby wymagającej opieki w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty, o której mowa w art. 5 ust. 2. Przepisy art. 5 ust. 4- 9 stosuje się odpowiednio.

W przedmiotowej sprawie bezspornym jest, iż S.T. jest osobą w znacznym stopniu niepełnosprawną, posiada bowiem orzeczenie powiatowego zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...]. Wśród negatywnych przesłanek uniemożliwiających w ocenie organu I instancji ustalenie odwołującemu prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego, jest fakt, iż jest siostrzeńcem S.T., a zatem nie ciąży na nim obowiązek alimentacyjny zgodnie z przepisami kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Z przedstawionej regulacji prawnej wynika, że ustawodawca powiązał możliwość uzyskania specjalnego zasiłku opiekuńczego z istnieniem obowiązku alimentacyjnego pomiędzy osobą legitymującą się orzeczeniem o niepełnosprawności i osobą sprawującą opiekę nad niepełnosprawnym. Osoby, na których ciąży obowiązek alimentacyjny zostały wymienione w art. 128 - 133 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy - zwana dalej "k.r.o.". Są to krewni w linii prostej, rodzeństwo, małżonek, rodzice względem dziecka. Wuj nie jest osobą spokrewnioną w stopniu pierwszym. Odwołujący, będący siostrzeńcem S.T., którym się na co dzień opiekuje, nie należy do kręgu podmiotów wymienionych w tym przepisie. Na odwołującym nie ciąży wobec wuja obowiązek alimentacyjny, w związku z czym, nie zostały spełnione przesłanki warunkujące otrzymanie specjalnego zasiłku opiekuńczego. Innymi słowy, brak obowiązku alimentacyjnego po stronie osoby ubiegającej się o specjalny zasiłek opiekuńczy na podstawie art. 16a ust. 1 ustawy, stanowi negatywną przesłankę do przyznania takiego świadczenia.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze