Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podkarpackiego w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Elżbieta Mazur - Selwa Sędziowie WSA Piotr Godlewski WSA Marcin Kamiński /spr./ Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2016 r. sprawy ze skargi Gminy Boguchwała na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podkarpackiego z dnia 17 września 2014 r. nr P-II.4131.2.134.2014 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego I. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały nr LVI/658/2014 Rady Miejskiej w Boguchwale z dnia 14 sierpnia 2014 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Boguchwała w miejscowości Niechobrz z wyjątkiem stwierdzenia nieważności § 7 ust. 4, § 7 ust. 7, § 9 ust. 2 i § 10 ust. 14; II. zasądza od Wojewody Podkarpackiego na rzecz strony skarżącej Gminy Boguchwała kwotę 240 zł /słownie: dwieście czterdzieści złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/13

Uzasadnienie:

Wyrokiem z dnia 3 listopada 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie o sygn. I OSK 1734/15 uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 9 marca 2015 r. (II SA/Rz 1470/14) i przekazał temu Sądowi do ponownego rozpoznania sprawę ze skargi Gminy Boguchwała na rozstrzygniecie nadzorcze nr P-II.4131.2.134.2014 Wojewody Podkarpackiego z dnia 17 września 2014 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miejskiej w Boguchwale z dnia 14 sierpnia 2014 r. nr LVI/658/2014 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Boguchwała w miejscowości Niechobrz.

Stan faktyczny i prawny sprawy przedstawia się następująco.

W dniu 14 sierpnia 2014 r. Rada Miejska w Boguchwale podjęła uchwałę Nr LVI/658/2014 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Boguchwała w miejscowości Niechobrz. Rozstrzygnięciem nadzorczym nr P-II.4131.2.134.2014 z dnia 17 września 2014 r. Wojewoda Podkarpacki, działając na podstawie art. 18 ust. 1 i ust. 2, art. 85, art. 86 i art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (zwana dalej "u.s.g.") oraz art. 15 w zw. z art. 28 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (zwana dalej "u.p.z.p.") oraz § 4 pkt 7 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (zwane dalej "rozporządzeniem z 26 sierpnia 2003 r.), stwierdził nieważność wskazanej wyżej uchwały Nr LVI/658/2014 Rady Miejskiej w Boguchwale z dnia 14 sierpnia 2014 r. W uzasadnieniu podkreślono, że przedmiotowa uchwała narusza przepisy art. 15 w zw. z art. 28 u.p.z.p. oraz przepisy rozporządzenia z dnia 26.08.2003 r. Organ nadzoru stwierdził, że przedłożony wraz z uchwałą rysunek planu "Przeznaczenie i zasady zagospodarowania terenu", stanowiący załącznik nr 1 do uchwały, nie spełnia wymogów § 8 rozporządzenia z 26.08.2003 r. Nie został ponadto wykonany w skali, o jakiej mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 uchwały, jest nieczytelny, niemożliwa jest jego prawidłowa weryfikacja co do spójności z treścią uchwały. Niemożliwe jest wykonywanie jego kopii i ogłoszenie w dzienniku urzędowym województwa.Jako niewłaściwy organ ocenił także załącznik nr 2 do uchwały, dotyczący sposobu rozpatrzenia uwag do projektu planu. Wyjaśnił, że z przedłożonej dokumentacji prac planistycznych wynika, że do wyłożonego do publicznego wglądu projektu planu nie wpłynęły żadne uwagi. Stąd też, stosownie do art. 17 pkt 14 u.p.z.p., nie mógł przekazać radzie listy nieuwzględnionych uwag i dlatego rada nie miała o czym rozstrzygać.Dalej organ nadzoru za zbędne uznał ustalenia zawarte w § 6 ust. 3 uchwały, bowiem nie wiadomo czego dotyczą a dodatkowo kwestia lokalizacji budynków lub ich części w odniesieniu do linii rozgraniczającej drogi została uregulowana w § 6 ust. 4 uchwały.Jako niewłaściwe i niezgodne z rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z 20 czerwca 2002 r. w sprawie zasad techniki prawodawczej Wojewoda ocenił zapisy: § 6 ust. 5 - zawierające informacje o nieustalaniu w planie określonych regulacji, które stosownie do art. 15 u.p.z.p. muszą lub mogą stanowić zakres jego ustaleń oraz uzasadnienia wprowadzanych regulacji; § 7 ust. 7 - określające jakich materiałów nie można wykorzystywać do utwardzania lub niwelacji terenu; m.in. § 7 ust. 8, 12, 13 - ustalenia stanowiące informacje, przypomnienie o stosowaniu przepisów prawa. Wojewoda podkreślił, że ustalenia mpzp ujmowane muszą być w formie nakazów, zakazów, dopuszczeń i ograniczeń w zagospodarowaniu terenu (§ 4 rozporządzenia z 26.08.2003 r.). W akcie tym nie można zamieszczać informacji, zaleceń, czy innych niewiążących sugestii. Ustalenia planu winny określać wszystkie nakazy, zakazy, dopuszczenia i ograniczenia. Wojewoda stwierdził także, że zapisy § 8 ust. 2 uchwały wykraczają poza obowiązkowy i dopuszczalny zakres ustaleń planu określony art. 15 u.p.z.p. Treść tego zapisu zawiera ustalenia nakazujące przeprowadzenie badań i prac archeologicznych oraz zapewnienia nadzoru archeologicznego, wykraczając poza przyznaną radzie gminy kompetencję do określenia w mpzp zasad ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej. Wszelkie kompetencje i działania organów nadzoru konserwatorskiego zostały kompleksowo uregulowane w ustawie Prawo budowlane i ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Z tej przyczyny postanowienia § 8 ust. 2 Wojewoda uznał za naruszające zasady sporządzania miejscowego planu (art. 28 ust. 1 u.p.z.p.), art. 7 Konstytucji RP i § 142 ust. 2 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 20.06.2002 r. i stanowią niedopuszczalne powtórzenie i modyfikację przepisów ustawy. Kolejnym uchybieniem zdaniem Wojewody były ustalenia zawarte w § 9 ust. 2 uchwały, określające szerokość drogi publicznej klasy lokalnej, ze względu na naruszenie § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. Wojewoda stwierdził również niezgodność zapisów zawartych w § 11 ust. 4 pkt 1 oraz § 12 ust. 4 pkt 2 uchwały z zasadami techniki prawodawczej. Stanowią one bowiem powtórzenie ustaleń zawartych w § 6 ust. 6 pkt 4 uchwały. Jako nieprawidłowe Wojewoda uznał umieszczenie treści § 15 w przepisach końcowych uchwały. Ustalenia tam zawarte stanowią bowiem obowiązkowe ustalenia miejscowego planu (art. 15 u.p.z.p.). Stosownie do rozporządzenia w sprawie zasad techniki prawodawczej w przepisach końcowych nie zamieszcza się przepisów innych niż przepisy uchylające i przepisy o wejściu ustawy w życie. Organ nadzoru wskazał także na niewłaściwe ustalenie na rysunku planu w granicach jego opracowania linii rozgraniczających tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. W rozpoznawanym przypadku nie rozgranicza ona terenów o różnych przeznaczeniach ani różnych zasadach zagospodarowania. Niewłaściwe i zbędne, zdaniem organu są także ustalenia zawarte w § 13 ust. 3 zakazujące prawa zabudowy. Przedmiotowy zakaz wynika bowiem z ustalonego w uchwale przeznaczenia terenów, które nie są terenami przeznaczonymi pod zabudowę, zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia. Wojewoda stwierdził również niezgodność ustaleń uchwały z art. 14 ust. 3 u.p.z.p., bowiem granicami opracowania planu objęte zostały fragmenty obszarów oznaczonych na rysunku Studium symbolem 1.MN, natomiast zgodnie z cyt. wyżej przepisem plan miejscowy w wyniku którego następuje zmiana przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, sporządza się dla całego obszaru wyznaczonego w studium (lub dla całego kompleksu gruntów). Obowiązek ten wynika wprost z ustawy. Wojewoda wskazał także, że w przedłożonej dokumentacji prac planistycznych brak jest dowodów potwierdzających podanie do publicznej wiadomości obwieszczenia o wyłożeniu do publicznego wglądu projektu planu z zachowaniem terminu poprzedzającego okres wyłożenia, o jakim mowa w art. 17 pkt 9 u.p.z.p., a także brak jest uzasadnienia do uchwały. Powyższe uchybienia naruszają wymagania § 12 rozporządzenia z 26 sierpnia 2003 r. Ostatecznie organ podał, że wskazane wyżej istotne naruszenia zasad sporządzania planu miejscowego spowodowały, że koniecznym stało się stwierdzenie w całości nieważności uchwały Rady Miejskiej w Boguchwale.

Strona 1/13