Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Joanna Zdrzałka Sędziowie WSA Piotr Godlewski NSA Elżbieta Mazur-Selwa /spr./ po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 3 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi P. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Wójta Gminy z dnia [...] października 2019 r., nr [...].

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/8

Przedmiotem kontroli Sądu jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego ( dalej: "Kolegium", "organ odwoławczy" lub "organ II instancji") z dnia [...] listopada 2019 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Wójta Gminy ( dalej: "organ I instancji") z dnia [...] października 2019 r., nr [...] w sprawie odmowy przyznania P. H. ( dalej: "skarżąca") świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad małżonkiem.

W podstawie prawnej decyzji powołano art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 2020 r., poz. 256 ze zm.; dalej: "k.p.a."), art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 111 ze zm.; dalej: "u.ś.r.").

Z uzasadnienia decyzji i akt sprawy wynika, że podstawą decyzji odmownej organu I instancji było po pierwsze stwierdzenie, że zgodnie z art. 17 u.ś.r. żona nie jest uprawniona do pobierania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad mężem, po drugie, że data stwierdzonej niepełnosprawności wyklucza możliwość przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oraz po trzecie, że pobieranie przez skarżącą specjalnego zasiłku opiekuńczego wyklucza możliwość przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

W odwołaniu skarżąca zarzuciła:

- naruszenie przepisów prawa materialnego, mające wpływ na wynik sprawy, poprzez zastosowanie normy wyrażonej w art. 17 ust. 1b u.ś.r. bez uwzględnienia okoliczności, iż na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13 doszło do uznania niekonstytucyjności części wskazanej normy prawnej w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną ze względu na datę powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki;

- art. 2, art. 23, art. 32 oraz art. 71 Konstytucji RP poprzez bezpodstawną odmowę przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu sprawowania wyłącznej opieki nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym małżonkiem, podczas gdy bezwarunkowe przyznanie wyłącznie osobom zobowiązanym w pierwszej kolejności do alimentacji prawa do świadczenia pielęgnacyjnego i umożliwienie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego innym osobom zobowiązanym do alimentacji wyłącznie w sytuacji, gdy rodzice nie żyją, zostali pozbawieni praw rodzicielskich, są małoletni lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności narusza zasady konstytucyjne, w tym zasadę równości wobec prawa oraz zasadę prawa rodziny do pomocy ze strony państwa;

- art. 17 ust. 1a u.ś.r. poprzez jego błędną wykładnię polegającą na uznaniu, iż fakt, że małżonka nie posiada orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności uzasadnia odmowę przyznania stronie świadczenia pielęgnacyjnego podczas gdy prawidłowa wykładnia przepisu powinna uwzględniać cel ustawy o świadczeniach rodzinnych i cel świadczenia pielęgnacyjnego, jakim jest zapewnienie pomocy osobie niepełnosprawnej,

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze