Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. NSA Jacek Surmacz / spr./ Sędziowie WSA Piotr Popek WSA Tomasz Smoleń Protokolant sekr. sąd. Aleksandra Baczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 marca 2017 r. sprawy ze skargi A.Ś. i E.Ś. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji nakładającej karę pieniężną 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] maja 2016 r. nr [...], 2) stwierdza nieważność decyzji Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...], 3) zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz skarżących A.Ś. i E.Ś. solidarnie kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Główny Inspektor Transportu Drogowego, po rozpatrzeniu wniosku A. S. i E. Ś., prowadzących działalność gospodarczą pod firmą C. p. s.c. A. Ś. i E. Ś. - zwanych dalej skarżącymi, o ponowne rozpatrzenie sprawy, w której Główny Inspektor Transportu Drogowego, decyzją z dnia [...] maja 2016 r., nr [...], odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2015 r., nr [...], nakładającej na C. p. s.c. A. Ś. i E. Ś. karę pieniężną w wysokości 10 000 zł, decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r., nr [...], utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] dnia maja 2016 r.
W stanie faktycznym przedmiotowej sprawy Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego, decyzją z dnia [...] listopada 2015 r., nr [...], nałożył na C. p. s.c. A. Ś. i E. Ś. karę pieniężną w wysokości 10 000 zł, w związku z wykonywaniem przez nią przewozu na potrzeby własne bez wymaganego zaświadczenia, naruszeniem obowiązku wczytywania danych urządzenia rejestrującego za każdy pojazd, naruszeniem obowiązku wczytywania danych z karty kierowcy za każdego kierowcę, a także wykonywaniem przewozu drogowego pojazdem wyposażonym w urządzenie rejestrujące lub cyfrowe urządzenie rejestrujące bez wymaganego sprawdzenia okresowego, badania kontrolnego lub kalibracji. Przedmiotowa decyzja została skierowana do spółki cywilnej - C. p. A. Ś. i E. Ś. s.c.
Wnioskiem z dnia 3 marca 2016 r. skarżący zwrócili się o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2015 r., [...], z uwagi na jej skierowanie do podmiotu niebędącego stroną w sprawie i błędną interpretację art. 33 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2016 r., poz. 1907, ze zm., zwanej dalej ustawą o transporcie drogowym). W uzasadnieniu wniosku skarżący podnieśli liczne zarzuty dotyczące kwestii merytorycznych, wskazujące ich zdaniem na niezasadność decyzji Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2015 r.
Główny Inspektor Transportu Drogowego, po rozpatrzeniu wniosku skarżących, odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2015 r. W jego bowiem ocenie rozstrzygnięcie to zostało prawidłowo skierowane do wspólników spółki cywilnej, których nazwiska wskazano. Decyzja została doręczona tymże wspólnikom w sposób prawidłowy, o czym świadczą zwrotne potwierdzenia odbioru. Adresatami korespondencji byli E. Ś. i A. Ś.
Organ zaznaczył również, że jeżeli chodzi o prawidłowość decyzji Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2015 r., to przewóz realizowany przez skarżących w dniu 13 października 2015 r., był wykonywany w ich imieniu i na ich rzecz, tymczasem zaświadczenie na przewóz drogowy wystawione zostało jedynie na A. Ś.
W związku z powyższym Główny Inspektor Transportu Drogowego stwierdził, że w sprawie nie doszło do rażącego naruszenia prawa, w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23, ze zm., zwanej dalej K.p.a.).