Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Magdalena Józefczyk Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk SO (del.) Ewa Partyka /spr./ Protokolant Anna Zięba po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi P. T. C. Sp. z o.o. w W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie sprzeciwu w sprawie zgłoszenia wykonania robót budowlanych -skargę oddala-
II SA/Rz 138/10
U Z A S A D N I E N I E
Decyzją z dnia [...] grudnia 2009r. nr [....] Wojewoda [...] po rozpatrzeniu odwołania P. Sp z o o w W. od decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] listopada 2009r. nr [...] w przedmiocie sprzeciwu w sprawie zgłoszenia wykonania robót budowlanych - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W podstawie prawnej organ powołał przepisy art. 3 pkt 3, art. 28 ust. 1, art. 30 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm. - dalej: Prawo budowlane) i art. 138 § 1 pkt 1 kpa.
W uzasadnieniu organ stwierdził, że w dniu 14 października 2009r. pełnomocnik P. Sp. z o.o. w W. J. S. zgłosiła zamiar wykonania robót budowlanych polegających na instalowaniu urządzeń stacji przekaźnikowej nr [...] "[...]", o wysokości powyżej 3 m na istniejącym obiekcie budowlanym (budynku Policji), na działce nr 2541/14 położonej w K. przy ul. L. [...].
Decyzją z dnia [...] listopada 2009r. Prezydent Miasta [...] wniósł sprzeciw w sprawie wykonania zgłoszonych robót powołując się na art. 30 ust. 6 i art. 30 ust. 1 pkt 3 lit. b Prawa budowlanego. Zgodnie z tym ostatnim przepisem zgłoszenia właściwemu organowi wymaga z zastrzeżeniem art. 29 ust. 3 wykonywanie robót budowlanych polegających na instalowaniu urządzeń o wysokości powyżej 3 m na obiektach budowlanych, zaś rozbudowa stacji przekaźnikowej telefonii komórkowej, tj. montaż urządzeń antenowych (12 sztuk) wraz z konstrukcjami wsporczymi-masztami MP1, MP2, MP3, MP4 (4 sztuki) o wysokości 4,68 m oraz drabinkami kablowymi KHZP-400WIBE, drabinkami typu SOLL, adapterami RA1, uchwytami UF1 i jednostką zewnętrzną klimatyzatora odpowiada pojęciu budowli, określonej w art. 3 pkt 3 prawa budowlanego. Zdaniem organu stacja przekaźnikowa telefonii komórkowej jest odrębną budowlą umieszczoną na obiekcie budowlanym (budynku), nie jest zaś urządzeniem, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 3 lit. b prawa budowlanego.
W ocenie Prezydenta stację bazową telefonii komórkowej trzeba traktować jako obiekt budowlany (budowlę) niezależnie od umieszczenia stacji jako wolno stojących, czy też na obiektach. W związku z czym jej realizacja powinna być poprzedzona pozwoleniem na budowę.
Odwołanie od tej decyzji wniosła P. Sp. z o.o. w W. podając, że planowana inwestycja zalicza się do robót budowlanych wskazanych w art. 30 ust. 1 pkt 1 lit. b Prawa budowlanego bo instalacje antenowe wraz z konstrukcjami wsporczymi (masztami) należy traktować jako urządzenia. Cechą wspólną wymienionych w art. 3 pkt 3 prawa budowlanego budowli, jest to, że są one przedsięwzięciami wolno stojącymi, lokalizowanymi na gruncie, w większości z fundamentami. Zaś planowane instalacje antenowe wraz z konstrukcjami wsporczymi nie są wolno stojącymi masztami lecz urządzeniami. Wykonanie tych robót nie będzie stanowić przebudowy, nadbudowy czy rozbudowy istniejącego budynku. Uzyskanie pozwolenia na budowę znacznie wydłuży postępowanie administracyjne w tej sprawie.