Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Małgorzata Wolska Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk /spr./ WSA Elżbieta Mazur - Selwa Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 maja 2016 r. sprawy ze skargi S. W. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie niestwierdzenia choroby zawodowej -skargę oddala-
Przedmiotem skargi S. W. jest decyzja Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego, dalej PWIS z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej.
Z akt administracyjnych sprawy wynika, że dnia [...] maja 2013 r. do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w [...] wpłynęło zgłoszenie podejrzenia u S. W. choroby zawodowej narządu słuchu z poz. 21 wykazu chorób zawodowych. Po otrzymaniu karty oceny narażenia zawodowego obejmującej placówki, w których zatrudniony był wyżej wymieniony od 1974 r do nadal, Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w [...] wydał w dniu [...] września 2014 r. orzeczenie lekarskie nr [...] o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej narządu słuchu u S. W. Uznał, że do urazu akustycznego doszło w 2003 r. w czasie pełnienia obowiązków służbowych w ramach zatrudnienia na stanowisku kierowcy pojazdu sanitarnego w Wojewódzkim Szpitalu [...] im. [...] w K. - po wyjeździe karetki do wypadku. Wykonane w 2003 r. badania audiometryczne wykazywały ubytek słuchu rzędu 50-60 dB w uchu prawym przy wyniku nieodbiegającym od normy dla ucha lewego. W wyniku leczenia zachowawczego uzyskano poprawę z rozpoznaniem nagłej głuchoty prawostronnej. Uwzględniając przede wszystkim asymetrię ubytku słuchu uznał, że brak jest podstaw do uznania patologii w narządzie słuchu jako schorzenie o etiologii zawodowej. Jednostka orzecznicza II stopnia - Instytut Medycyny Pracy im. [...] w [...] wydał w dniu [...] grudnia 2014 r. orzeczenie lekarskie nr [...], w którym także stwierdził brak podstaw do rozpoznania choroby zawodowej narządu słuchu S. W. W uzasadnieniu orzeczenia podano, iż aktualne badania słuchu wykazują wielkość średniego uszkodzenie słuchu u badanego wynoszące w uchu prawym 62 dB i w uchu lewym 55 dB. Stwierdzono, że obraz kliniczny uszkodzenia słuchu - objęcie uszkodzeniem słuchu zakresu również niskich, jak i średnich częstotliwości z zaznaczonym tak zwanym spłaszczeniem zapisu AT nie jest charakterystyczny dla obrazu uszkodzenia słuchu spowodowanego przewlekłym działaniem hałasu, tym bardziej, że uszkodzenie słuchu rozwinęło się nagle w postaci nagłej głuchoty w 2003 r., której przyczyną może być przebyty uraz akustyczny. Uraz ten nie stwarza podstaw do rozpoznania choroby zawodowej, a może stanowić jedynie podstawę do rozpatrywania zdarzenia jako wypadek przy pracy.
Także dodatkowa opinia, o wydanie której wystąpił do Instytutu Medycyny Pracy w [...] organ I instancji w dniu [...] lutego 2015 r. nie potwierdziła rozpoznania choroby zawodowej z uwagi na stwierdzenie spłaszczenia progów słuchu niecharakterystycznego dla przewlekłego uszkodzenia słuchu, nagły rozwój tego uszkodzenia począwszy od 2003 r., rozwój asymetryczności uszkodzenia oraz obraz w badaniach audiometrycznych po 2003 r. uszkodzenia słuchu przemawiający za charakterem mieszanym przewodzeniowo - odbiorczym.
Mając na uwadze treść orzeczeń jednostek orzeczniczych Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w [...] decyzją z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] stwierdził brak podstaw do stwierdzenia u S. W. rozpatrywanej choroby zawodowej: obustronny trwały odbiorczy ubytek słuchu typu ślimakowego lub czuciowo- nerwowego spowodowany hałasem, wyrażony podwyższeniem progu słyszenia o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczony jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1, 2 i 3 kHz , wymienionej w poz. 21 wykazu chorób zawodowych, Określonym w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 roku w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1367, dalej "Rozporządzenie").