Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podkarpackiego w przedmiocie dopłat do opłaty za odbiór odpadów komunalnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Paweł Zaborniak /spr./ Sędziowie WSA Joanna Zdrzałka WSA Elżbieta Mazur - Selwa Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2015 r. sprawy ze skargi Gminy Miasto Dębica na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podkarpackiego z dnia 23 lipca 2015 r. nr P-II.4131.2.86.2015 w przedmiocie dopłat do opłaty za odbiór odpadów komunalnych -skargę oddala-

Uzasadnienie strona 1/4

Przedmiotem skargi Gminy Miasto Dębica jest rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podkarpackiego z dnia 23 lipca 2015 r. nr P-II.4131.2.86.2015, które wydano w następującym stanie sprawy:

W dniu 18 czerwca 2015 r. Rada Miejska w Dębicy podjęła uchwałę nr VII/67/2015 w sprawie programu działań na rzecz rodzin wielodzietnych na terenie miasta Dębicy, przyznającemu uprawnienia członkom rodzin wielodzietnych do dopłat do opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

W podstawie prawnej uchwały wskazano art. 7 ust. 1, art. 16 i art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 594 z późn. zm.) - dalej: "u.s.g.", oraz art. 27 ustawy z dnia 23 grudnia 2014 r. o Karcie Dużej Rodziny (Dz.U. z 2014 r. poz. 1863).

Po przekazaniu uchwały wraz z wyjaśnieniami Wojewodzie Podkarpackiemu, organ ten w dniu 7 lipca 2015 r. wszczął postępowanie zmierzające do stwierdzenia nieważności opisanej wyżej uchwały, a następnie opisanym na wstępie rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 23 lipca 2015 r. stwierdził jej nieważność.

W uzasadnieniu organ wskazał, że kwestie związane z ustalaniem opłat za odpady komunalne zostały całościowo uregulowane w ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn. Dz.U. z 2013 r. poz. 1399 z późn. zm.) - dalej: "u.c.p.", wobec czego podjęcie kwestionowanej uchwały nastąpiło w istocie bez umocowania ustawowego, niezbędnego przy legalnym działaniu organu administracji publicznej, co z kolei obligowało organ nadzoru do stwierdzenia nieważności tej uchwały.

Podał, że przepis art. 6k ust. 4 u.c.p., w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 28 listopada 2014 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 87), upoważnia radę gminy do zwolnienia z całości lub części opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, uzależniając zwolnienie od kryterium dochodowego, określanego na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Ponadto gmina, która chce prowadzić politykę prorodzinną, może skorzystać z zapisu art. 6j ust. 2a u.c.p., zgodnie z którym rada gminy może różnicować stawki opłaty za gospodarowanie odpadami m.in. w zależności od liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość. Nowelizacja ta była konsekwencją wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 listopada 2013 r. K 17/12, w którym stwierdzono, że art. 6k ust. 4 u.c.p. w zakresie, w jakim upoważnia radę gminy do wprowadzenia zwolnień przedmiotowych oraz dopłat dla właścicieli nieruchomości, za niezgodny z konstytucją. Wobec powyższego skoro obecnie w u.c.p. brak jest przepisu upoważniającego organ uchwałodawczy gminy do ustalania dopłat do opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, rada gminy nie ma kompetencji do ustalania dopłat na podstawie innych przepisów, w tym również powołanej w zaskarżonej uchwale ustawy o Karcie Dużej Rodziny. Opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi ma wszak charakter publicznoprawny, a zatem wszystkie podmioty wytwarzające odpady, których obowiązek odbioru i odpowiedniego zagospodarowania obciąża gminę, zobowiązane są uiszczać na rzecz gminy daninę publiczną, zwaną w u.c.p. opłatą. Szczegółowe zasady naliczania tej opłaty ustanawiają w drodze aktów prawa miejscowego organy stanowiące gminy, wybierając stosownie do miejscowych uwarunkowań, sposób jej ustalania spośród wskazanych w u.c.p. Tymczasem zakresem ustawy o Karcie Dużej Rodziny nie są objęte uprawnienia do obliczania danin publicznoprawnych, do których zalicza się opłatę za odpady komunalne. Gdyby bowiem przyjąć stanowisko odmienne, to rada na podstawie uchwały mogłaby dowolnie kształtować np. wysokość podatków i opłat lokalnych, do czego nie ma upoważniana.

Strona 1/4