Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Magdalena Józefczyk /spr./ Sędziowie WSA Paweł Zaborniak WSA Joanna Zdrzałka Protokolant sekretarz sądowy Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 3 lutego 2015 r. sprawy ze skargi T. B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] sierpnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności -skargę oddala-
Decyzją z dnia [.] lutego 2013 r. nr [.], Burmistrz Miasta [.] udzielił M. B. zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych o zawartości powyżej 18 % przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w sklepie FH [.] w [.] przy ul. [.] 33.
Podaniem z dnia 30 stycznia 2014 r. T.B zwrócił się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [.] o stwierdzenie nieważności ww. decyzji, jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa, ponieważ M.B. nie legitymuje się tytułem prawnym do lokalu oznaczonym nr 31 b, w którym faktycznie prowadzona jest sprzedaż alkoholu. Zezwolenie dotyczy natomiast, lokalu nr 33 podobnie jak inne niezbędne dokumenty. Według wnioskodawcy źródło interesu prawnego wynika z tytułu własności do nieruchomości oznaczonej nr 31b, na której posadowiony jest budynek, w którym prowadzona jest faktycznie sprzedaż alkoholu.
Decyzją z dnia [.] kwietnia 2014 r. nr [.], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [.] odmówiło TB wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza Miasta [.] z dnia [.] lutego 2013 r. nr [.]. W podstawie prawnej powołano art. 61 a § 1 i § 2 ustawy z dnia 15 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U.z 2013 r., poz. 267 ze zm.) dalej zwana w skrócie k.p.a.
W uzasadnieniu postanowienia SKO wyjaśniło istotę postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji wskazując na treść art. 156 i art. 157 § 2 k.p.a. Kolegium przytoczyło treść art. 28 k.p.a. zawierającego definicję strony postępowania i podało, że z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji może wystąpić podmiot, który wykaże, że decyzja objęta wnioskiem o stwierdzenie nieważności dotyczy jego interesu prawnego lub obowiązku prawnego.
W ocenie SKO w [.] TB nie legitymuje się w niniejszym postępowaniu interesem prawnym, a zatem nie może być stroną tego postępowania. Stosownie do art. 18 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2012 r., poz. 1356 ze zm. dalej zwana ustawą) w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania kwestionowanej decyzji, zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży wydaje się na pisemny wniosek przedsiębiorcy. Jednym z warunków wydania zezwolenia jest legitymowaniem się tytułem prawnym do lokalu, w którym prowadzona będzie działalność. Tymczasem wnioskodawca nie legitymuje się jakimkolwiek tytułem prawnym do lokalu, w którym MB prowadzi działalność gospodarczą pod nr 33. Jest on jedynie współwłaścicielem sąsiedniej nieruchomości o nr 31b. Wszystkie podnoszone przez wnioskodawcę okoliczności dotyczą nielegalnego prowadzenia działalności gospodarczej przez MB w lokalu na nieruchomości położonej w [.] przy ul. [.] 31 b stanowiącej współwłasność TB. W uzasadnieniu Kolegium wskazało na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 stycznia 2014 r. sygn. akt II GSK 1778/12 dotyczący stron postępowania. Stosownie do art. 61a k.p.a. odmówiono wszczęcia postępowania administracyjnego.