Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Ewa Partyka /spr./ Sędziowie NSA Małgorzata Wolska WSA Elżbieta Mazur - Selwa Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2015 r. sprawy ze skargi Gminy Ustrzyki Dolne na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podkarpackiego z dnia 24 lipca 2015 r. nr P-II.4131.2.98.2015 w przedmiocie nadania statutu gminy -skargę oddala-
Przedmiotem skargi Gminy Ustrzyki Dolne jest rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podkarpackiego z dnia 24 lipca 2015 r. nr P-II.4131.2.98.2015, którym stwierdzono nieważność uchwały Rady Miejskiej Gminy Ustrzyki Dolne z dnia 30 czerwca 2015 r. nr IX/76/15 w sprawie nadania Gminie statutu, w części dotyczącej § 10 ust. 1, § 12 ust. 2 tiret piąte, § 16 ust. 2 lit. f) załącznika nr 1 do uchwały o nadaniu Gminie statutu oraz § 21 i § 27 załącznika nr 4 do tej uchwały. Podstawę prawną uchwały stanowiły przepisy art. 3, art. 18 ust. 2 pkt 1, art. 22 i art. 40 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.). Statut Gminy zawarto w załączniku nr 1 do uchwały.
W ocenie Wojewody Podkarpackiego uchwałę podjęto z istotnym naruszeniem prawa. W § 10 statutu, z naruszeniem art. 35 ust. 1 i ust. 3 pkt 5 oraz art. 11a ust. 1 Usg postanowiono, że kontrolę gospodarki finansowej jednostek pomocniczych Gminy sprawować będzie skarbnik Gminy, który informacje o wynikach kontroli przedkładał będzie Burmistrzowi. Tymczasem skarbnik nie jest organem gminy, o którym mowa w art. 35 ust. 1 i ust. 3 pkt 5 Usg, ponieważ zgodnie z art. 11a ust. 1 Usg są nimi: rada gminy i wójt. Z kolei w § 12 ust. 2 tiret piąte statutu postanowiono, że do zadań sołtysa należeć będzie wydawanie poleceń związanych z przestrzeganiem porządku i czystości na terenie sołectwa. Odbyło się to jednak z naruszeniem art. 35 ust. 1 i ust. 3 pkt 3 Usg. Zgodnie z nimi organizacja i zadania organów jednostek pomocniczych gminy określa się w odrębnym statucie takiej jednostki. Natomiast w ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymywaniu czystości i porządku w gminach, zgodnie z art. 9u ust. 1 i 2, kontrolę przestrzegania i stosowania tej ustawy sprawuje wójt, na zasadach określonych w ustawie - Prawo ochrony środowiska. W myśl natomiast art. 379 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, wójt może upoważnić do wykonywania funkcji kontrolnych pracowników podległego urzędu lub funkcjonariuszy straży gminnej. Do grona tego nie można jednak zaliczyć sołtysa. W § 16 ust. 2 lit. f) statutu Gminy uregulowano zaś kwestię dostępu do informacji publicznych wprowadzając wymaganie, że wniosek w tym przedmiocie winien być składany w formie pisemnej, co pozostaje w sprzeczności z art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, która takiego wymagania nie wprowadza. Z kolei w § 21 załącznika nr 4 do statutu określono zasady przyznawania diet radnym. Jednak uregulowania takie powinny być przedmiotem odrębnej uchwały podjętej na podstawie art. 25 ust. 4 Usg, a nie elementem statutu, gdyż wykracza poza ustawowe określenie, jakie zagadnienia powinny być uregulowane w statucie. Statut Gminy stanowi, w przeciwieństwie do uchwały w sprawie przyznawania diet radnym, akt prawa miejscowego. Natomiast w § 27 załącznika nr 4 do statutu uregulowano kwestie głosowania. Postanowiono, że uchwały podejmowane będą w głosowaniu jawnym lub tajnym, zwykłą, bezwzględną lub kwalifikowaną większością głosów, w obecności co najmniej połowy lub 2/3 ogólnej liczby radnych. Tymczasem regulacje ustawowe w kwestiach głosowania są wyczerpujące i mają charakter bezwzględnie obowiązujący, a gminy nie mogą tych kwestii regulować odmiennie niż wynika do z Usg lub przepisów szczególnych. W szczególności w przepisach Usg nie ma mowy o "kwalifikowanej większości głosów", ani o quorum wynoszącym "2/3 ogólnej liczby radnych". W statucie popełniono również błąd stanowiąc w § 28 ust. 6, że regulamin Komisji Rewizyjnej stanowi załącznik nr 4, podczas gdy w rzeczywistości opatrzono go nr 5.