Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Joanna Zdrzałka Sędziowie WSA Ewa Partyka WSA Elżbieta Mazur - Selwa /spr./ po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 28 października 2021 r. sprawy ze skargi W. S. i D. B. prowadzących działalność gospodarczą pod firmą [....] s.c. w [...] na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] kwietnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej I. uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] marca 2021 r. nr [...]; II. umarza postępowanie administracyjne; III. zasądza od Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego na rzecz skarżących W. S. i D. B. prowadzących działalność gospodarczą pod firmą [...] s.c. w [....] solidarnie kwotę 2 817 zł /słownie: dwa tysiące osiemset siedemnaście złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem kontroli Sądu jest decyzja [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego (dalej: "PWIS", "organ odwoławczy" lub "organ II instancji") z dnia [...] kwietnia 2021 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w [...] (dalej: "PPIS" lub "organ I instancji") z dnia [...] marca 2021 r. nr [...], wydaną w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej.
Wydanie decyzji poprzedzało postępowanie administracyjne o następującym przebiegu:
W dniu 4 lutego 2021 r. pracownicy Państwowego Powiatowego Inspektoratu Sanitarnego w [...] przeprowadzili kontrolę w klubie sportowym "[...]. W wyniku kontroli stwierdzono, że obiekt był czynny, ćwiczyło w nim 7 osób indywidualnie z trenerem personalnym. Ustalono, że właścicielami obiektu są DB i WS (dalej: "skarżący"), prowadzący działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Podczas kontroli właściciele oświadczyli, że obiekt działa jako centrum szkoleń i organizuje szkolenia pod nazwą: [...].
Decyzją z dnia [...] marca 2021 r. nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w [...] wymierzył DB i WS kare pieniężną w kwocie 10 000 zł za niezastosowanie się do czasowego ograniczenia określonych zakresów działalności przedsiębiorców w zakresie działalności polegającej na prowadzeniu siłowni, klubów i centrów fitness.
W podstawie prawnej organ wskazał art. 48a ust. 1 pkt 3 i ust. 3 pkt 1, ust. 4 i ust. 7 w zw. z art. 49b pkt 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 1845 z późn. zm.) - dalej: "u.z.z.", § 9 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lutego 2021 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 447 z późn. zm.) - dalej: "rozporządzenie z dnia 26 lutego 2021 r.", oraz art. 10 §2, art. 104, art. 107 § 1, art. 189a i art. 189d ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 735 z późn zm.) - dalej: "K.p.a.".
Organ I instancji podał, że w dniu kontroli skarżący naruszyli przepisy rozporządzenia, co obligowało do nałożenia kary pieniężnej. Pomimo pisemnych deklaracji osób ćwiczących złożonych na okoliczność tego, że są członkami kadry narodowej lub reprezentacji olimpijskiej uprawiającymi sport w ramach ligii zawodowej, sami skarżący nie prowadzą działalności leczniczej oraz nie świadczą usług dla członków kadry narodowej polskich związków sportowych. Wymierzając karę pieniężną organ wskazał, że - stosownie do treści art. 189d K.p.a. - wziął przede wszystkim pod uwagę wagę i okoliczności naruszenia prawa, a zwłaszcza fakt, że strona nie zastosowała się do norm prawnych ustanowionych w celu zapobiegania rozprzestrzeniania się choroby zakaźnej COVI-19, tj. norm prawnych służących ochronie zdrowia i życia ludzkiego. Mając na uwadze powyższe PPIS za zasadne uznał wymierzenie skarżącym kary pieniężnej w najniższej przewidzianej przepisami wysokości 10 000 zł. Jednocześnie podniósł, że nie znalazł podstaw do zastosowania art. 189f § 1 K.pa. i odstąpienia od wymierzenia kary pieniężnej, gdyż waga stwierdzonego naruszenia nie była znikoma.