Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Marcin Kamiński Sędziowie WSA Piotr Godlewski WSA Paweł Zaborniak /spr./ po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 23 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego - skargę oddala -
Przedmiotem skargi B. K. w niniejszej sprawie jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego (SKO) z dnia [...] grudnia 2019 r., znak [...], wydana w sprawie przyznania zasiłku okresowego.
SKO wydając zaskarżoną do Sądy decyzji ustaliło, iż wnioskiem z dnia [...] października 2019 r. w/w skarżąca wystąpiła do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej (GOPS) o przyznanie zasiłku okresowego na zakup opału, żywności, pokrycie opłat za rachunki. W uzasadnieniu swego wniosku strona podniosła kwestie bezrobocia, niepełną rodzinę oraz przewlekłe choroby.
Dyrektor GOPS działając z upoważnienia Wójta decyzją z dnia [...] listopada 2019 r., o nr [...], przyznał stronie wnioskującej od [...] października 2019 r. do [...]listopada 2019 r. zasiłek okresowy z powodu bezrobocia w kwocie 175,50 zł miesięcznie. Organ w uzasadnieniu swego aktu wskazał na uwzględnienie zarówno sytuacji życiowej świadczeniobiorcy jak również możliwości finansowe organu rozpoznającego wniosek, a także potrzeby innych osób starających się o tą formę pomocy społecznej.
Z decyzją Organu I instancji nie zgodziła się Strona wnosząc do SKO odwołanie. Błędnie bowiem naliczono wysokość zasiłku okresowego przyjmując otrzymywane alimenty na córkę K. jako jej dochód. Wnioskodawczyni nie może też pracować o czym decydują liczne i poważne choroby, których doświadcza.
SKO po rozpatrzeniu w/w odwołania opisaną na wstępie decyzją z dnia [...] grudnia 2019 r., utrzymało w mocy rozstrzygnięcie Organu pierwszej instancji. Zdaniem członków składu orzekającego Kolegium, zasadnie stwierdzono w decyzji, że sytuacja materialna uprawnia zainteresowaną do otrzymania zasiłku okresowego. Odwołująca prowadzi bowiem jednoosobowe gospodarstwo domowe, a dochód strony w miesiącu wrześniu 2019 r. wyniósł kwotę 350 zł. W ocenie Kolegium Organ I instancji, ustalając wysokość świadczenia miał na względzie nie tylko sytuację strony oraz jej potrzeby, ale także własne możliwości finansowe, co potwierdza art. 3 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej. Zwrócono uwagę, iż ośrodki pomocy społecznej dysponują ograniczonymi środkami finansowymi, a posiadane fundusze muszą być rozdzielane pomiędzy wszystkie osoby wymagające wsparcia. Odnosząc się zaś do zarzutów odwołania uznano, iż bez względu na sposób wykorzystywania otrzymywanych alimentów muszą być one uznawane za dochód wnioskodawczyni. Dlatego też należało ustalić wysokość zasiłku okresowego z uwzględnieniem tego dochodu, jaki stanowią alimenty na córkę. Przyznana kwota zasiłku okresowego mieści się w przedziale oznaczonym przez ustawodawcę.
B. K. złożyła do WSA skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2019 r., nr [...], w sprawie przyznania zasiłku okresowego. Skarżąca zawnioskowała o "utrzymanie zaskarżonej decyzji, ale zmianę uzasadnienia". Podkreśliła, że nie osiąga żadnego dochodu, jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, choruje przewlekle, potrzebuje lekarstw i opieki medycznej. Zauważyła, że studiuje zaocznie, a po ukończeniu studiów podejmie pracę. Jednakże obecnie, ze względu na liczne schorzenia, nie może jej podjąć. Skarżąca przedstawiła sposób wyliczenia kwoty zasiłku okresowego. Zanegowała twierdzenie organu o braku środków pieniężnych dla potrzebujących. W jej ocenie wobec tego, że ogłosiła upadłość, jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, choruje i jest samotną matką to taka pomoc ze strony organu jej się należy.