Z powyższego wynika, iż dodatek do świadczenia pielęgnacyjnego przysługuje osobom uprawnionym do świadczenia pielęgnacyjnego na dotychczasowych zasadach, jeśli spełniają warunki do otrzymania świadczenia na podstawie nowych przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2013r.
Dalej organ wyjaśnił, iż zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przysługuje:
1) matce albo ojcu,
2) opiekunowi faktycznemu dziecka,
3) osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej,
4) innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności
- jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.
Z kolei, zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała:
1. nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub
2. w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia.
Dalej organ odwoławczy zauważył, iż zgodnie z treścią orzeczenia o stopniu niepełnosprawności z dnia 20 kwietnia 2006r. dotyczącego R. H., posiada on znaczny stopień niepełnosprawności oraz został zaliczony do osób wymagających stałej lub długotrwałej opieki i pomocy ze strony innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji, przy czym niepełnosprawność datuje się od dnia 27 października 1983r.
Zatem z powyższego wynika, iż niepełnosprawność u R. H. powstała później niż do ukończenia 18. roku życia, a więc nie została spełniona przesłanka przewidziana przez obowiązujący przepis art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych.
W związku z powyższym Kolegium podzieliło stanowisko organu I instancji, iż E. H. z powołanych wyżej względów nie spełnia przesłanek do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, według przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2013r. i tym samym do uzyskania prawa do dodatku do tego świadczenia.
Skargę na powyższą decyzję wniosła E. H. wskazując, iż naruszono jej prawa nabyte i zachodzi sprzeczność z podstawowymi wartościami konstytucyjnymi równością wobec prawa, oraz ochrony małżeństwa i rodziny.